Voorwoord door de Commissaris van de Koningin
Gemeenten worden samengevoegd. Dat is een moeilijke zaak. Niet alleen vanuit de bestuurlijke optiek maar ook de mensen ervaren dat zo.
Toch is het zo dat waar de eigen gemeente een nieuwe vorm krijgt, de gemeenschap blijft bestaan. Het eigen dorp, Bakel, Milheeze of Rips, zal er op 1 januari 1997 nog net zo bij liggen als dat op 31 december 1996 het geval was.
Wat verandert, is dat er een nieuwe gemeente is. Een grotere gemeente waarin de verenigingen, de scholen, de dorpen en de mensen hun plaats moeten vinden. Het is een proces dat zijn beslag krijgt. Maar ik ben er van overtuigd dat uiteindelijk de gemeenschap, de mensen, van de gemeentelijke herindeling voordeel zal ondervinden.
Het moment van verdwijnen van de oude, vertrouwde gemeente en het vormen van de nieuwe gemeente, is er bij uitstek één om nog eens bij stil te staan, om te zien en vooruit te blikken. Daartoe dient dit boekje.
lk complimenteer de samenstellers met hun initiatief. lk hoop en verwacht dat het alle lezers tot een plezierige herinnering in een goede toekomst zal zijn.
Mr. F.J.M. Houben,
Commissaris van de Koningin.
Woord van de maker van het boek: Puck Hooglugt
Dit boekje is een initiatief van een laatste burgemeester: Henk van Beers. Het wil een piepklein monumentje zijn van onafhankelijk Bakel, Milheeze, Rips. Geschapen op het moment waarop de 'grote' politiek een beslissing had genomen die op z'n minst omstreden is: Bakel, Milheeze, Rips verliest per 1 januari 1997 de zelfstandigheid en 'gaat' naar Gemert.
Het materiaal voor dit monumentje is opgedolven uit een aantal gesprekken met Bakelse, Millusse en Ripse mensen, een beetje willekeurig gekozen. Want de tijd was kort; daarom is dat aantal ook beperkt gebleven. Da's jammer: er blijkt in Bakel, Milheeze, Rips zoveel te vertellen.
Ik ben de mensen die mij ontvingen, dankbaar. Jazeker, óók voor al die tassen koffie.... Maar vooral voor de plezierige, onbevangen manier waarop ze vertelden en er zelf van genoten.
Ik ben me ervan bewust dit boekske aan al die vertelsels niet helemaal recht doet. Het is dan ook maar een piepklein monumente. Laat het desondanks een eerbewijs zijn aan onszelf.
Zo is Bakel, zo is Milheeze, zo is Rips... kom maar op!
Begeleidende brief
