Uit: Vertesselkes van Piet Heerkens, s.v.d.
De Kerk verdouwd
De Baokelsche kerk stond te dicht bij de straot:
"'n fout van den dommen pastoor", waar de praot.
't Waar geenen tut-tut om 'n nuuwe te bouwe;
Jan Voets wies wel raod: "Ons kerkse verdouwe!
Want douwe kost niks, dus
we douwen ons kerkske
'n end van den weg aaf!"
"Dè krijgen we verrig", zee Tinuske Oomen,
'n lid van den raod, "as de boere mar komen!"
"We doen 't" zee den börger in naom van den road,
"we douwen ons kerkske 'n end van de straot!
De boere van Baokel die kwamen bijeen
en ze trokken d'r jassen al uit om meteen
aon 't douwen te gaan, mar Jan Voets, dus de köster,
dieën slimme, die zee "'k Heb 'n veurstel, dus löster:
we leggen ons jassen aon d'aandere zij
vlak tegen de kerkmuur, dan zien we of wij
wè vordere mee al ons sjouwen en douwen!"
De boeren begossen d'r haand' te bespouwen...
"een-twee-húup! een-twee-huup!"
én gedouwd as er wier!...
Mar aachter et kerkske ree Toddeman Lier
en die zaag daor die jassen
en laoide ze gaaw op z'n waogentje.....Sassen,
den Dikke, den börger, die gong zoo 's louwen
of 't kerkske verschoof bij dè roepen en douwen...
Toen kwaam ie geloopen en bölkte" 'n Wonder!
De jassen die liggen er ammaol al ónder!
Haaw op! Haaw op! Wè zijn me toch sterk!"
Toen stond ze vort góéd, die Boakelsche kerk!
Tekenwedstrijd basisscholen
Wat betekent de gemeente Bakel en Milheeze voor jou?
