Een stukje historie

Woord van de eerste secretaris.

We schrijven het jaar 1941. Oorlog op vele fronten over de hele wereld, alom verduistering en weinig vertier en de opgekropte spanningen van de Milheezer jeugd zochten een uitlaatklep om zich te kunnen afreageren. Kortom, er was in ons dorp een grote behoefte aan een voetbalclub, want zomaar wat langs de straat zwalken en kattekwaad uithalen was niks gedaan. Er werd wat onder mekaar gesmoesd, en ja hoor, de belangstelling was er, dus nu doorzetten!.

Op 7 juni 1941 kwamen na het Lof een aantal jongelui bij elkaar in café Harrie Fransen, beter bekend als Harrie de Smet en daar werd op zijn Milhees flink gediscussieerd over de oprichting van de zozeer gewenste voetbalclub. Om de zaak op poten te zetten werd een voorlopig bestuur gekozen, waarin karel Smetsers het voorzitterschap waarnam, Jan Verheijen als secretaris fungeerde en Driek Heesmans als penningmeester de centen moest gaan beheren, die er nog niet waren. Naast dit trio werd het bestuur aangevuld met Mies Hendriks, Joost Keunen en Harrie Fransen. De vereniging was geboren en het bestuur kon aan het werk. Er lagen moeilijkheden genoeg op hun weg. Daar er voorheen in Milheeze al drie voetbalverenigingen ter ziele ware gegaan, stond het Gemeentebestuur wat sceptisch tegenover de nieuwe plannen en was niet zonder meer bereid om een vergunning af te geven. Na goed overleg kreeg het bestuur toch het vertrouwen van de Raad en kwam de vergunning af. Ook de Voetbalbond stond niet te jubelen bij deze niuewe aanmelding. Eerst moest de contributieschuld van de drie opgedoekte clubs maar eens worden aangezuiverd voor we toegelaten werden.
Na veel geparlementeer, dat we aan die vorige clubs part noch deel gehad hadden, werd de nieuwe voetbalclub uiteindelijk toch ingeschreven onder de naam "Milheezer Boys" met als clubkleur "groen-wit". De volgende stap was de formatie van twee elftallen. Een viertal jonge dorpsbewoners speelden destijds al bij Deur-ania in Deurne en deze kregen zonder problemen direct een overschrijving naar de nieuwe club.
Daar de bodem van de verengingskas nog lang niet bedekt was, werden de eerste club-tricots door de leden zelf betaald.
De contributie werd vastgesteld op 40 cent per maand en als eerste trainer werd Toon Timmers uit Deurne benoemd voor een salaris van fl. 2,50 per week, waarvoor hij door weer en wind naar Milheeze trapte. Door de tomeloze inzet van bestuur en leden kon er veel worden verwezenlijkt. Zo kwam er een nieuw voetbalterrein, dat we van de vurige supporter Jan van Kessel in bruikleen kregen. Er werd door de leden druk geploegd en gewalsd om het terrein te effenen. Karel Verhoeven strooide het beste graszaad dat er te krijgen was en Houthandel Fransen uit Deurne zorgde voor de afrasteringspalen terwijl Karel Smetsers een paar goalpalen "regelde".
De eereste competitiewedstrijden moesten thuis nog op het oude terrein worden gespeeld, maar voor de tweede helft van de competitie kon het nieuwe terrein in gebruik worden genomen. Het was in die tijd nog de gewoonte dat een nieuw terrein door de pastoor ingezegend moest worden, maar de Herder van de Milheese schaapkes zag dat zo niet zitten. Hij moest niks van voetbal hebben en vergeleek die baltrapperij met een bloedbad. Maar door tussenkomst van de Geestelijk Adviseur van de Brabantse Voetbalbond werd het terrein uiteindelijk toch ingezegend en konden de jongens onder bescherming van boven erop los knallen.
De kapelaan van Bakel werd tot geestelijk adviseur benoemd en de club kreeg R.K. voor zijn naam. En alle sombere voorspellingen ten spijt, dat de club na een paar jaar wel weer opgedoekt zou zijn, viert zij vol trots dit jaar haar  Gouden Jubileum.

Ik wens de R.K.V.V. "Milheezer Boys" een zonnige en succesvolle toekomst!

Jan Verheijen, eerste secretaris