Deel 1

Als nieuwe burgemeester van Gemert-Bakel heb ik al direct na de installatie ontdekt dat er veel gebeurd in de verschillende kernen die onze gemeente heeft. Er wordt veel georganiseerd voor jong en oud waaraan veel vrijwilligers hun steen(tje) bijdragen. Dat er organisaties zijn die al vele jaren, 40 jaar zelfs, hun activiteiten uitvoeren is natuurlijk mooi om te zien.

40 Jaar speelplezier in Milheeze. Een mooi jubileum, bijzonder ook. Al 40 jaar wordt aan de kinderen uit het basisonderwijs van Milheeze de kindervakantieweek aangeboden. Bijzonder is het ook dat, ondanks de lange historie, het idee achter de kindervakantieweek nog steeds hetzelfde is: kinderen een leuke en onbezorgde week bieden tijdens de lange zomervakantie. De activiteiten zijn natuurlijk met hun tijd meegegaan. Ook het bestuur en de werkgroepen zijn in de loop der jaren steeds veranderd maar, de wil om de week goed en mooi te organiseren is na 40 jaar onveranderd en ik hoop van harte dat dit ook zo zal blijven.

Vanaf deze plaats wil ik alle vrijwilligers van toen en nu, en dan zeker die mannen en vrouwen van het eerste uur, van harte proficiat wensen met dit mooie jubileum. Ze hebben KVW Milheeze gemaakt tot wat het nu is. De vrijwilligers en de kinderen die deel gaan nemen van de 40e kindervakantieweek wil ik heel veel plezier wensen. Ga er van genieten! Jullie hebben het verdiend!

Drs. Jan van Zomeren, Burgemeester van Gemert-Bakel

Kindervakantieweek:

Zeker één van de mooiste werken in onze gemeenschap en de oprichter en allen die hun idealen in praktijk proberen te brengen, aan hen alle lof, bewondering en dankbaarheid. Trouwens het 'zo fijn vinden' van de kinderen spreekt - om het op zijn ouderwets te zeggen - boekdelen. In het vermaken van kinderen, tegelijk wat ze in die week leren en ervaren, zit veel opvoedingswaarde, vooral in het omgaan met elkaar en elkaar te aanvaarden zoals ze zijn en iets voor elkaar over te hebben. Ook hier geeft de Bijbel aan wat Jezus ons van kinderen voorhoudt: “Laat de kinderen tot Mij komen! Houdt ze niet tegen want aan hen, die zijn zoals zij, behoort het Rijk der hemelen.” En “als ge niet wordt zoals kinderen zult ge het Rijk van God niet binnengaan. "Natuurlijk wordt hier niet bedoeld dat we 'kinderachtig' moeten zijn maar 'kinderlijk' in de zin van eerlijk en oprecht. Het is fijn dat er zoveel mensen meehelpen aan dit werk, meer nog omdat het vrijwilligerswerk is. Vrijwilligers zijn soms moeilijk te vinden en ze zijn steeds meer onmisbaar zowel in kerk als samenleving. Het is tevens een uiting van begrijpen van het gebod, waarin heel ons christelijk leven moet bestaan: “Bemint uw naaste zoals u zelf.” Daarom, aan jullie, die actief meedoen: Ga zo door! Jullie werken mee aan de opbouw van een hechte samenleving.

Proficiat!! Aan iedereen: Blijft dit werk steunen.

Aan iedereen, die op een of andere manier zijn bijdrage levert: Bedankt! God moge er jullie voor belonen.

Pater v.d. Eikhof

Mij is gevraagd om een woordje te schrijven in verband met het 40-jarig jubileum van KVW Milheeze. Vanaf 2002 ben ik voorzitster van de kindervakantieweek. Dat doe ik met veel plezier. Maar wat wil je ook met zo’n leuke werkgroep. Dit is ook wel het belangrijkste, dat we er veel plezier aan beleven en dat we er samen een geweldige week van maken. Je doet het allemaal voor de kinderen van Milheeze. Als we er als werkgroep geen lol in hebben dan hou je het niet lang vol. Nou, en aan lol ontbreekt het niet. Er wordt wat afgelachen onder elkaar. Elk jaar is het dan ook geweldig dat we toch weer voldoende leiding voor die week hebben. We hebben zelfs een keer een luxeprobleem gehad. We hadden te veel leiding, maar dat was alleen maar gemakkelijk. En wat denk je van de mensen uit Milheeze die ons in van alles en nog wat steunen. Je zal het niet geloven, maar dat blauwe KVW-t-shirt doet wonderen. Als je voor de KVW iets komt vragen, is er van alles mogelijk, niets is te veel. Of het nou om een sponsoring of om een dienst gaat. Dat is toch geweldig dat dit allemaal kan in onze gemeenschap. Voor de kinderen van Milheeze is het toch elk jaar weer een geweldige week en een mooi vermaak in de vakantie. Door de ouders wordt er zelfs rekening mee gehouden met wanneer ze op vakantie gaan. Dat ze er in die week toch zeker bij zijn. Dat wil je ook niet missen. Wij als werkgroep hebben dat dan ook het liefste, dat er alle kinderen bij zijn. Dan is al dat werk ook niet voor niets geweest. Nu bestaat KVW al 40 jaar. Dat komt allemaal niet vanzelf, er zijn veel mensen mee gemoeid geweest. Er zijn nog veel mensen waarvan je denkt, heb jij ook in de werkgroep meegeholpen? Er zijn zelfs werkgroepleden die als kind mee hebben gedaan. Die weten waar ze het voor doen. En zo hopen we dat het met de kinderen van nu ook zal gaan. En dat er in de toekomst nog veel kinderen van kunnen genieten.

Bij deze wil ik iedereen bedanken die op een of andere manier in die 40 jaar KVW hun steentje hebben bijgedragen. In het bijzonder de werkgroepleden.

voorzitster van KVW Milheeze,

Willemien Relou

In april/mei 1971 werden verenigingen uit de gemeente Bakel en Milheeze gevraagd om deel te nemen aan een bespreking en te bekijken of er interesse bestond voor een kindervakantieweek. Dit verzoek werd gedaan door Marinus Kremers, de eerste opbouwwerker van de gemeente. Van de KVO (nu Zij Actief) werd ik, als ontspanningsleidster, samen met Jo Royackers gevraagd als bestuurslid de KVO te vertegenwoordigen. Lang niet alle verenigingen gaven hier gevolg aan, maar we waren toch met een respectabel aantal aanwezig. In het kort ging het hier om dat kinderen zes weken vakantie hadden en zich in de tweede helft erg verveelde. 40 jaar geleden ging men nog niet naar pretparken, dierentuinen, etcetera, hooguit één keer. Daarom werd door samenlevingsopbouw gedacht aan een ontspanningsweek. Heel positief omdat de kinderen dan hun schoolkameraadjes weer eens zagen waar ze mee het nieuwe schooljaar ingingen. Toch vonden velen ouders zoiets helemaal niet nodig in een dorp, daar konden kinderen zich rondom huis wel vermaken en helpen op het veld. Zelf had ik zes kinderen en had er meteen een goed gevoel over. Ook Toon Smits (de enige man) zag er wel heil in. Er moest een werkgroep komen om dit plan te verwezenlijken. De eerste werkgroep bestond uit Toon Smits, Tina Thomassen-van de Ven, Jaan Cornelissen, Tiny Verrijt, Hanneke Bukkems en ik. Het kan zijn dat we meer leden hadden maar deze weet ik zeker. Maar voor helpsters moesten we letterlijk deur voor deur. Er waren zelfs mensen bij die vroegen wat het per dag betaalde. Dat is nu heel anders.

Truda Verheggen

Op ’n dag kwam Marinus Kremers, de opbouwwerker, bij Truda Verheggen aan om te vragen of zij in de grote vakantie iets voor de jeugd van Millus kon doen. Daar moest Truda toch wel even over nadenken. Ze ging op zoek naar enkele dames om daar eens over te praten en die vonden het wel een goed plan. De vraag was: wat gaan we doen? We konden in de grote vakantie voor die week terecht op het voetbalveld aan de Antoniusstraat. We hadden gekozen voor een spelletjesdag, wandeltocht en sportdag. De tweede dag ging het al mis. We waren nog maar een half uur in de bossen en daar kwam de boswachter aan. Wij wisten niets van brandgangen, daar mochten we niet door lopen. We dachten dat het allemaal bospaden waren. Maar het werd goed opgelost. We kwamen toch allemaal weer thuis. De derde dag was sportdag. Intussen hadden we ook enkele mannen gevonden die voor het materiaal zorgde. Onze eerste chauffeurs waren Pastoor Corsten, Marinus Kremers, Toon Sleegers en Toon Nooijen. Zo is de eerste KVW in Milheeze ontstaan. Ook werd er in de beginjaren maandelijks een film voor de jeugd gedraaid. Om wat geld bij elkaar te krijgen, organiseerden we kienavonden. Nadien werd dat fancy fair. In de beginjaren hadden we helemaal niks, zelfs geen dak boven ons hoofd. Regende het, dan mochten we bij de mensen in Millus op zolder of op stal de spelletjes doen. Enkele jaren later begonnen we met thema’s voor die week. Elk jaar weer wat anders. Sprookjesjaar, met het prachtige huisje van Hans en Grietje en dan de kleuters verkleed als smurfen. Prachtig om te zien. Ook het cowboythema, met een prachtige totempaal, en Miensdorp met een prachtige kerk. Pastoor Corsten had hier een klok in gehangen die ’s morgens en ’s middags geluid moest worden. En dan de piraten niet te vergeten. Zij brachten er met de optocht ook spanning in. In de straat schoten ze het kanon af. De koe bij familie Vogels in de wei schrok zo dat ze over de draad sprong en de optocht in liep. Gelukkig liep dit goed af.

Zo zijn er nog vele mooie herinneringen, te veel om op te noemen.

Mien Sleegers

Na menig jaar in de werkgroep meegedraaid te hebben, was ik door omstandigheden genoodzaakt te stoppen, wat mij eigenlijk veel pijn deed. Maar toen er een nieuwe stichting in het leven werd geroepen werd mij gevraagd om hieraan mee te werken. Het gaf mij een goed gevoel om toch weer mijn steentje bij te dragen aan het KinderVakantieWerk. De stichting werd KAM genoemd, de afkorting van Kinderactiviteiten Milheeze. Wij hadden als doel om te zorgen dat er geld in het laatje kwam voor de kindervakantieweek. Het inschrijfgeld kon hierdoor zo laag mogelijk blijven. Daarvoor organiseerden wij ieder voorjaar een fancy-fair. Dat was altijd een drukke tijd, maar wij deden het met plezier en het mooie hiervan was om ieder jaar weer een teken, kleur- of knutselwedstrijd te organiseren. Deze resultaten werden na het jureren als versiering in de zaal opgehangen, leder kind kreeg hiervoor een door ons zelfgemaakt kleinigheidje. Al met al een mooi en dankbaar werk. Ook was hier een loterij aan verbonden, die nu nog ieder jaar gehouden wordt. Wij deden dit met plezier en vooral de dagen zelf waren heel druk en gezellig. De schiettent en het rad van avontuur waren de grote trekpleisters. De marmottenrace was bij de kinderen erg geliefd en het visje als prijs deed het altijd goed. Al met al was dit voor mij een prachtige tijd waar ik mooie en goede herinneringen aan heb.

Johanna Keunen

In 1975 werden met de opening van de kindervakantieweek ballonnen opgelaten bij het oude dorpshuis. Er werden dan ook kinderen van het Sint Jozefheil uitgenodigd.
Ik weet nog goed, vissen bij de visvijver met eigen gemaakte hengels, wie de grootste had gevangen. Mijnheer Pastoor zei tegen ons: daarginds heeft iemand een hele grote gevangen. Dit was een grapje. En een boswandeling maken. We waren helemaal verkeerd gelopen want niemand wist wat een bospad of brandgang was. Dan in 1977, verkleed als indianen met totempaal en als afsluiting een kampvuur met de brandweer erbij. En die boerenbruiloft op de boerenkar van Tinus Manders. Het huisje met Hans en Grietje, dat was ook heel mooi. Pannenkoeken bakken, gezellig. Een keer heb ik gewonnen met mijn groep, dat was in 1988. We hadden toen een optreden van het circus. Met het 12,5-jarig jubileum in 1984 hadden we een ochtendontbijt met Omroep Brabant op bezoek bij Mien Sleegers. Ik heb nog altijd één meisje (nu ook moeder) uit deze periode als vriendin hieraan overgehouden. Ik herinner me nog goed het gedichtje uit het misboekje van 12,5 jaar KVW: Ik heb in de vakantie een vriend gehad, daar ging ik haast elke dag mee op pad. En we leenden elkaar onze boeken, en ’s morgens vroeg werd ik wakker van steeds datzelfde heerlijke plan om die vriend weer op te gaan zoeken. Zo zijn al die dagen voorbij gegaan en toen brak de laatste ochtend aan dat wij elkaar nog zagen. Nou ja gewoon, de vakantie was om en wij vergaten, zo stom, zo stom, eikaars adres te vragen. Soms in mijn bed met mijn ogen dicht lig ik te proberen of ik zijn gezicht kan vinden in mijn gedachten. Het lukt me nooit, maar vandaag in de klas wist ik plotseling weer precies hoe hij was, precies hoe hij praatte en lachte. Dat zal ik onthouden nog heel erg lang, hoop ik tenminste, want soms ben ik bang, dat ik na een heleboel jaren, hem zal tegen komen en hij stelt zich voor en ik stel me voor en we hebben niet door dat we toen twee vrienden waren.

Maria Peters

Mij is ook gevraagd een stukje te schrijven voor het jubileumboekje. Hieraan probeer ik nu te voldoen, al ben ik niet zo’n schrijver. Ik doe liever alles achter de schermen. Op de eerste plaats wil ik KVW Milheeze van harte feliciteren met het 40-jarig bestaan. Ongeveer 35 jaar geleden zat ik ook in de werkgroep, maar toen moest je de hele week ook nog ’n groep draaien. Ik heb het leuk gevonden maar wel zwaar. Een schoonbroer van mij heeft de stempel ontworpen van de KVW, welke wij in de garage bij Martien en Doortje van de Ven zelf op de shirts hebben gedrukt. De uitstapjes waren ook altijd leuk. Hiervan heb ik nog verschillende foto’s, dat zijn leuke herinneringen.

Hopelijk gaan jullie nog lang door met het organiseren zodat er nog vele kinderen een leuke week hebben in de vakantie.

Annie Swinkels