Geschiedenis

Jubilea

Het is op een avond eind april. Zojuist heb ik de drie jubilarissen gefotografeerd en vanuit de woonkamer zien we de rode zon ondergaan. Een mooie avond om over 25 jaar Korhoen terug te denken. Hieronder een beknopte weergave ervan.

-Hoe komt het dat jullie al zo lang voor De Korhoen werken?

Cees: (lachend) Er was verder niemand die het wou doen...
Jan: Het geeft en gaf altijd veel plezier om te doen. Anders hadden we het tijdens de perioden dat het moeilijk ging ook niet gedaan.
Cees: Het is altijd mooi samen gegaan, met een mooi clubke.
Willy: Ik heb het altijd met plezier gedaan. Toch zijn er tijden geweest dat ik ermee wilde stoppen. Dan dacht ik, ik word te oud, of: ik heb er geen zin meer in. Maar als ik dan thuis kwam kreeg ik al spijt. Dan dacht ik bij mezelf: maar ik heb toch tijd zat! En de volgende week fietste ik weer aan...
Jan: Samen vond je de motivatie om er iets goeds van te maken. Elke keer weer, en elke keer beter.
Cees: Er is daarom dan ook hoegenaamd geen verloop bij de Korhoen; redactieleden doen hun werk jarenlang. Dat zegt toch wel iets. Maar ook het feit dat we zoveel trouwe abonnees hebben: er zijn er een heleboel die al vijfentwintig jaar lid zijn. en die een complete uitgave van de Korhoen hebben!
Jan: En daar doe je het ook voor: de Korhoen is een informatieblad voor Bakel, Milheeze en De Rips, heeft een dienende functie en daarom is het onze taak het blad leesbaar te houden.
Cees: Want dat die Korhoen belangrijk is blijkt wel als-ie een keer een dag later bezorgd wordt: de telefoon gaat en je krijgt te horen: waar blijft de Korhoen? Op het voetbalveld praten ze al over hoe de wedstrijd in het blad terecht zal komen.
Jan: Je hoort overal de mensen praten over wat er in de Korhoen staat. Als ik terugkijk vind ik wel dat met het dikker worden van de Korhoen, ik er veel meer werk mee heb gekregen.
Cees: (lachend) Ach, Jan heeft toch tijd zat...
Jan: Nou, de ene Vutter heeft het drukker dan de andere...
Cees: Maar al met al mogen we ook het "thuisfront" niet vergeten. Die krijgen genoeg te verduren als klachtenbureau: dat het blad te laat is bezorgd of een stukje niet goed is geplaatst. Ook zij hebben dat al die jaren meegemaakt!
Willy: Toch vind ik de mensen bij wie ik bezorg niet veranderd in die 25 jaar. Er zijn er wel veel nieuwe bijgekomen...
Cees: En veel nieuwe honden op je route...
Willy: Nou, een paar weken terug had er eentje me te pakken... Dat is dan één broek en zo'n drie fietsen die ik in de afgelopen jaren heb versleten.
Cees: Moet je nagaan: elke week een ronde van 60 km (!) maal 50 weken maal 25 jaar - dat is toch zo'n 75.000 km!
Jan: Maar als je me om de mooiste herinnering uit die Korhoenjaren vroeg zou ik zeggen: het moment dat we de gemeenschap konden melden dat "Rondom de Toren" bij de Korhoen werd gevoegd. Daar was toch hard voor geknokt.
Cees: Er zijn zoveel mooie dingen geweest. Het ontroert me nog altijd als ik na een interview met een 50-jarig huwelijkspaar hun receptie bezoek, en de Korhoen met daarin het interview schenk, ze mijn hand grijpen en zeggen: "het was toch zo skön, het was toch zo skön"...
Willy: Voor mij moet het mooiste nog komen: het moment dat de Korhoen werkelijk 25 jaar bestaat!
Jan: Ik weet niet of ik nog meemaak dat ik 30 jaar bij de Korhoen ben. Maar ik denk niet dat ik zonder het blad kon leven.
Cees: Het bindt je: de gezelligheid van dat leuke groepje mensen.
Jan: ...én het werk: het interviewen, of de stukjes schrijven.
Cees: Of zo'n 50-jarig jubileum. Zo'n interview is dan ook leerzaam: je komt de meest interessante dingen over je woonomgeving te weten; dan kun je meepraten.
Jan: Maar het valt niet altijd mee...
Willy: Nee, je moet er elke week voor klaarstaan...
Cees: ...altijd paraat staan. Of het nou een doordeweekse dag is of tweede paasdag. Vroeger moesten we de kopij trouwens op dinsdagavond zelf naar Bouwmans in Helmond brengen.
Jan: Ik denk dat we de zwaarste tijd hebben gehad toen we zonder geld zaten en we zelf 800 Korhoenen stonden te stencillen.
Cees: De periode 1975-1980.
Jan: Maar gelukkig kom je op een gegeven moment uit dat dal...

Inmiddels is het laat geworden: de zon is allang ter ruste gegaan en de koffie is op. De laatste vraag: Haalt de Korhoen zijn 30e levensjaar?

Cees: O ja hoor.
Jan: Ik wens de Korhoen minstens 25 jaar erbij als informatieblad van Bakel, Milheeze en De Rips!
Willy: Inderdaad.

En het interview is ten einde. Ik neem afscheid van de drie jubilarissen en feliciteer ze hierbij nogmaals met hun jubileum, mede namens de redactie.

Henri v.d. Griendt

25 jaar de Korhoen.....een terugblik

Er zijn heel wat inwoners van onze gemeente, die al 25 jaar lang wekelijks de Korhoen in hun huis hebben en dit plaatselijk blad dan ook van A tot Z lezen. Inmiddels een onmisbaar deel van hun dagelijkse leven is het geworden.
In augustus aanstaande is het inmiddels al 25 jaar onze taak, om de Korhoen van A tot Z te maken. Dus vieren wij samen met u een jubileum en een van de uitingen van de viering daarvan is de jubileum-uitgave die u in handen houdt.
En in zo’n jubileum-uitgave hoort een soort feiten overzicht thuis waaruit men de geschiedenis kan aflezen.

Toen in 1971 de Stichting Samenlevingsopbouw (SSO) in onze gemeente met haar werkzaamheden startte bleek al snel, dat het een gemis was voor de taak, die de SSO ging uitvoeren, dat er in Milheeze en de Rips geen mededelingenblad bestond om de mensen op de hoogte te brengen van de nieuwe ontwikkelingen, die vanaf toen op ons, gemeentenaren van Bakel, Milheeze en de Rips, zouden afkomen. Ook de inwoners van Milheeze en de Rips verlangden ernaar om ook informatie uit de andere kerkdorpen te ontvangen.

De eerste opbouwwerker Marinus Kremers was er de persoon niet naar om zich bij dat gebrek neer te leggen. Met al zijn, voor zijn medewerkers van toen, zo bekende voortvarendheid benaderde hij diverse personen in de gemeente en op 5 oktober 1971 werd een werkgroep “Informatieblad” ingesteld. Deze werkgroep bestond al spoedig uit 20 personen.
Al gebleken was, dat het ‘t beste was als er een blad zou verschijnen voor alle drie de dorpen samen. De uitgevers van Rond onze Toren, het parochieblad, wat wekelijks in Bakel verscheen, was niet bereid om berichten van andere dan Bakelse verenigingen en/of stichtingen op te nemen in hun weekblad en dit dan in de hele gemeente te laten verschijnen. Men wilde houden wat men al 10 jaar had en de SSO moest zelf maar verder zien. En die keek verder...

De werkgroep kreeg het binnen 7 maanden klaar om een eerste redactie aan het werk te zetten. Op 5 mei 1972 kon deze redactie aan het werk. Ze stelde een ontwerp-uitgave op, gebaseerd op verlangens en behoeften die de werkgroepleden al hadden aangegeven. Je schreef de verenigingen en zakenleven in de gemeente aan; maakte afspraken over de onderlinge taakverdeling; vroeg offertes bij een aantal drukkers en zocht naar mogelijke bezorgers. Nadat deze voorbereidingen waren afgewerkt, verscheen op 18 augustus 1972 de eerste uitgave van de Korhoen. Het toen gestelde doel van het weekblad was; om via informatieverstrekking te komen tot meningsvorming, waardoor de communicatie tussen Bakel, Milheeze en de Rips bevorderd wordt.

Met dit doel voor ogen is het wel te begrijpen, dat men het informatieblad de naam Korhoen heeft gegeven, de naam was een idee van gemeentearchivaris van toen die stelde, dat Korhoenders echte gemeenschapsdieren zijn, die graag samenleven met andere soortgenoten.
In het begin werd de Korhoen gedrukt bij drukkerij Bouwmans in Helmond en de kosten daarvan waren zodanig, dat het blad een maximum van 20 pagina’s kreeg opgelegd. Er waren toen immers lang niet zoveel abonnees als nu en reclame in de Korhoen stond letterlijk in nog héél kleine kinderschoentjes. Dus inkomsten waren slechts gering in verhouding tot de kosten. De SSO moest dus elk jaar een behoorlijk bedrag bijpassen om haar informatieblad in stand te houden.

Aangezien de redactie andere standpunten ging huldigen over het aantal pagina’s en meer mogelijkheden wenste voor het blad werd na rijp beraad met enige onzekerheid, maar wel met een groot zelfvertrouwen besloten om het contract met drukkerij Bouwmans niet te verlengen en eigenhandig de Korhoen te gaan stencillen. In het kantoortje van de SSO, wat gevestigd was in de pastorie in Milheeze stond de stencilapparatuur en de redactieleden deden in groepjes van 3 eens in de 14 dagen het stencilwerk. Uiterlijk was dat wel een achteruitgang, stencilwerk tegenover offsetwerk, maar inhoudelijk werd er veel meer mogelijk. En dat baande weer de weg naar meer abonnees, meer reclame daardoor, meer interessante zaken en dus grotere financiële armslag. De Korhoen draaide dat eerste stenciljaar met een klein positief resultaat en dat opende weer de mogelijkheid om een kleine 2e hands offsetmachine aan te schaffen. Albert Verheggen, helaas al overleden, vrijwillige medewerker van de SSO in Milheeze toonde zich bereid om het offsetwerk voor de Korhoen te doen. Zijn dochter Ria, eveneens reeds jong gestorven, deed het noodzakelijke typewerk, wat daarna zo langzamerhand wel lay- out genoemd kon worden. Wat met het eigenhandig drukken was begonnen zette door. De Korhoen bleef groeien, het aantal abonnees bleef groeien, de hoeveelheid reclame bleef groeien en al gauw bleek, dat de tafeloffset-machine te klein werd voor het vele werk en vervangen diende te worden door een vloeroffset-machine met een capaciteit die 4x zo hoog was als die van zijn voorganger.
Deze professionele machine werd, nadat mevr. Verheggen was gestopt met het drukken van de Korhoen geplaatst bij de familie Altink in Milheeze, die daarna meerdere jaren de Korhoen drukten, totdat het werk te veel werd voor amateurs.

Inmiddels was de redactie van de Korhoen door het bestuur van de SSO mans genoeg geacht als zelfstandige werkgroep te gaan functioneren. De redactie ging naar de notaris en de redactieleden werden bestuursleden, aangevuld met een penningmeester, die geen redactie- maar wel bestuurslid was.
Bij het oprichten van de Stichting Weekblad de Korhoen werd ondergetekende officieel voorzitter; Carla van Goch werd secretaresse en Martin v.d. Elzen werd penningmeester.
De verantwoordelijkheden, die de redactieleden op zich namen schrokken hen niet af. Men durfde het aan om als zelfstandige stichting te gaan fungeren en kan nu met tevredenheid terugkijken op die belangrijke beslissing.

En het moet gezegd, de Korhoen heeft héél wat aan aantrekkelijkheid gewonnen. Foto’s erin, diverse vaste rubrieken, vignetten voor alle verenigingen en groepen, mooie professionele advertenties en een uitgebreide memorandum pagina, inmiddels twee pagina’s groot en steeds te klein. Ooit hebben we deze memorandum-pagina op karton afgedrukt en los bijgeleverd. Dan hoefde hij niet elke week in de Korhoen maar kon thuis bij de telefoon of zo opgehangen worden. Dit gebeurde in 1976, maar was geen succes. Verder verschijnen er ingezonden stukken, intervieuws met jubilarissen en zo, agendapunten van schouwburgen, uitgebreid gemeentelijke informatie enz. enz. En het is nu een echt boekwerkje geworden wat men wekelijks in de bus ontvangt.
Al jarenlang wordt de Korhoen nu weer gedrukt in een officiële drukkerij en wel bij drukkerij Vane in Helmond, Bakelse mensen die met plezier iets moois wensen te maken van ook hun weekblad.

Wat in de loop der jaren ook is gestegen zijn de kosten voor het maken en dus de prijzen van abonnementen en advertenties. Was het abonnement in het begin ƒ 15,- per jaar, nu is het ƒ 42,50. Toch heeft het bestuur er steeds naar gestreefd om juist het abonnement zo goedkoop mogelijk te houden. Nu is de prijs niet meer voor niks te noemen, maar het verschaft zekerheid van ontvangen en een leesbaar blad wat de moeite waard is.

Wat ook de Korhoen sterk heeft beïnvloed is het feit, dat vanaf het 15 jarig bestaan, dus nu 10 jaar geleden, pastoor van Vijfeijken er mede voor gezorgd heeft, dat na intensieve onderhandelingen en onder bepaalde voorwaarden het parochieblad Rond onze Toren werd samengevoegd met de Korhoen. In de loop van de jaren daarna hebben alle abonnees van “de Toren” zo ongeveer wel een abonnement op de Korhoen, zodat we nu wel kunnen stellen, dat 90% van de bevolking van onze 3 kerkdorpen de Korhoen thuis krijgt.

Die uitbreiding had voornamelijk consequenties voor het bezorgen. In Bakel zijn nu al jaren 4 bezorgers, in Milheeze 2 en in Rips zelfs 3. Samen met de redactie, twee typistes voor de lay-out en de drukkers bij drukkerij Vane vormen we nu een club van 18 prima samenwerkende vrijwilligers, die elke week weer hun taak uitvoeren en die verantwoordelijk zijn voor het succes van ons weekblad “de Korhoen”. Voeg daarbij het feit, dat we op het ogenblik al een jaar lang de beschikking hebben over complete moderne tekstverwerkings-apparatuur, waar onze twee typistes wel weg mee weten en waarmee hun werk, in tegenstelling tot vroeger, minder gestresst hoeft te gebeuren en de Korhoen dan ook vaak ‘s woensdags bij vele abonnees in de brievenbus ligt. Plezierig voor de lezers en zeker ook voor de adverteerders. Onze Korhoen is al met al een volwassen en professioneel weekblad geworden, maar wordt nog steeds door een stel vrijwilligers gemaakt.

Nu we ons 25 jarig bestaan vieren is een terugblik op zijn plaats maar ook op zijn plaats is het om naar de toekomst vooruit te kijken. En dat doet deze club ook zeker zodat ik het volste vertrouwen heb, dat we als redactie altijd wel weer een vorm vinden waarin ons eigen weekblad zijn bestaan kan rechtvaardigen en ik reken er dan ook op, dat de Korhoen ooit ook zeker het 50 jarig jubileum zal kunnen vieren.

De Korhoen is er voor zijn lezers en het plezier van de lezers is de dank voor de mensen, die dit prachtige unieke weekblad wekelijks voor de lezers op poten zetten.
Uw interesse als steun zal de redactie te allen tijden in staat stellen om door te gaan.

De Redactie.

OUD-BESTUURSLEDEN VAN DE KORHOEN:

• Carla van Gogh
• Lambert Verbaarschot
• Jan Bekkers
• Ger Bennenbroek
• Henny Joosten
• Martien van de Elzen
• Rietha Bukkems
• Ad Altink
• Mieke van de Waterbeemd
• Marinus Kremers

Uit de oude doos

Als ik de eerste edities van de Korhoen doorlees, krijg ik hetzelfde gevoel als bij het lezen van L. MacDonalds "1914- 1918 Voices & Images of the great War". Dat boek geeft brieven en dagboekfragmenten weer van gewone soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Terwijl Pétain en Von Falkenhayn over de stafkaarten staan gebogen, lees je hoe voor de frontsoldaten het leven gewoon doorgaat: ze ontvangen een pakketje van thuis en mijmeren over hoe het zou zijn om weer gewoon op de fabriek of boerderij te werken, en 's avonds naar de pub te gaan.

Het is 18 augustus 1972 als het eerste nummer van de Korhoen uitkomt, onder de redactie van H. Joosten- Kluytmans, G. Bennenbroek, A. Altink, Th. v.d. Boomen, L. Verbaarschot, J. Bekkers en J. v.d. Kam. In februari het jaar ervoor heeft Idi Amin een staatsgreep gepleegd; in februari van '72 vindt de historische ontmoeting plaats tussen Nixon en Mao; op 5 september zullen Arabische terroristen een aanslag plegen op de Israëlische olympische ploeg, en op 18 december worden de bombardementen op Noord-Vietnam hervat.

Het is in deze wereld dat de Burgerlijke Stand van Bakel & Milheeze bericht dat er in de periode 7 t/m 13 augustus 1972 geen geboorten zijn geregistreerd; dat er niemand in ondertrouw is gegaan, noch is getrouwd. Alleen Johannes van Tilburg, 87 jaar en Petrus W. van Melis, 66, zijn overleden. De Milheezer Boys kondigen een thuiswedstrijd aan tegen de Waubachse Boys; Lau Adriaans bericht dat Damclub De Schuivers, die dan 21 leden tellen, graag wil groeien, en herinnert de lezer aan het jaarlijkse toernooi in Bakel, waar ook wereldkampioen Sijbrands eens aan deelnam. De Aa Vissers zullen op 20 augustus voor de tweede maal vissen om de koningstitel. Er wordt gevist in de Maas, de Linde bij Cuyk. W. Vloet in de Schoolstraat 32 is uw adres vooralle soorten groenten en fruit. En juffrouw Hermien en Zr. M. Hubertini plaatsen een oproep aan de ouders. Of zij de kleuters al zelf willen leren de slofjes en jasjes aan- en uit te trekken. Op uitdrukkelijk verzoek van de schoolarts melden zij dat er met verjaardagen niet meer getrakteerd mag worden op snoep. Het schoolgeld is per maand f 5,-, en het melkgeld f 4,-. De eerste van de maand krijgen de kinderen een zakje mee waar het geld in kan. Het geld mag echter i.v.m. onkosten niet via de Boerenleenbank worden voldaan... De eerste editie wordt besloten met een advertentie van Nedschroef in Helmond: "Wat zijn machine-operators voor mensen?" Een oproep die eindigt met "Overdenk dat allemaal rustig en praat er eens met uw vrouw over"...

Ook de volgende nummers geven een mooi tijdsbeeld. In nummer twee kondigt Musis Sacrum aan op 27 augustus te concerteren t.g.v. de opening van het nieuwe gemeentehuis. Meteen daaronder een openbare bekendmaking van Burgemeester Ophey waarin de caféhouders in Bakel, Milheeze en Rips toestemming krijgen van 25-27 augustus hun zaken tot 02.00 uur open te houden. Ook zijn er enkele stukken over het kindervakantiewerk te lezen, waarbij de aantekening wordt gemaakt dat dhr. Van Buël tussen de Gemertseweg en St. Jozefheil zijn vliegtuig met motoraandrijving is kwijtgeraakt bij een demonstratie.

Blijkbaar heeft de redactie na de eerste uitgave vragen gekregen over de naam, want op bladzijde 9 staat te lezen: "U zult zich wellicht afgevraagd hebben waarom de redactie het informatieblad "De Korhoen" genoemd heeft.(...) De Korhoen is een standvogel op heide met dennen. Tijdens de balts maken ze sissende, fluitende en bulderende geluiden. De baltsspelen worden op vaste plaatsen uitgevoerd.(...) Ook wordt er wel gevochten. Echte paarvorming komt tijdens het baltsspel niet voor. De korhoenders zijn gemeenschapsdieren en leven graag samen met andere, vandaar dat de naam voor het informatieblad voor onze gemeenschap op "De Korhoen" is gevallen."

Dat de korhoenen kunnen vechten, blijkt wel uit nummer drie, als "een feestvierende Bakelnaar" zich beklaagt over de slechte staat van het Muziekhofke; en zes mensen die de burgemeester een nep ei aanboden als protest tegen de "potsierlijke kermistent" die het nieuwe gemeentehuis is met zijn "etalage-meubels-uit-de-stad". Nadat Petra Bukkems (12) in nummer 2 een verslagje schreef van het K.V.W., geven nu ook Jozé Bukkems (9) en Theo v. Hees (9) hun visie: "Ik hoop dat de dames van de stuurgroep en mijnheer Kremers volgend jaar weer zoiets klaar maken, maar dan een hele week en ik hoop ook dat de leidsters dan allemaal terug komen, want zonder leidsters gaat het niet."

De popgroep Supersister treed op 10 september op in Zaal Vermulst te Bakel; Fuse-leden krijgen reductie, en de Werkgroep Peuterspeelzaal Bakel vraagt om fietsjes, scooters, poppen e.d. die door de peuters te gebruiken zijn. En: "Wie verzint er een originele naam voor onze peuterspeelzaal?"

Het leven gaat door. Landdelen worden door aardbevingen verzwolgen, vliegtuigen nemen honderden mensenlevens mee in een duik naar zee, maar het dagelijkse leven gaat gewoon door. Net als in H.G. Wells' "The War of the Worlds": de Marsbewoners zijn bezig de aarde te veroveren, maar toch behoudt de dag zijn normale vierentwintig uren: "the daily routine of working, eating, drinking, sleeping, went on as it had done for countless years." En zo hoort het.

En zo kun je De Korhoen zien als 25 jaar alternatieve geschiedschrijving: de geschiedenis van een gemeente, waar af en toe de gebeurtenissen van de wereld in doorsijpelen. Dat het nog lang door mag gaan!

Henri v.d. Griendt