Jubileumcommissie - jubilarissen - huidig bestuur

Voorwoord voorzitter jubileumcommissie: Jos van Mierlo

BAVOS PROFICIAT!

Als voorzitter van de jubileumcommissie vind ik het een eer en een genoegen om vanaf deze plaats het bestuur en de leden van Bavos van harte te feliciteren met het 75 jarig bestaan van de vereniging.

Al in het najaar van 2002 werd door het bestuur bij monde van voorzitter Ger Peijs toenadering tot een aantal personen gezocht om zitting te nemen in een jubileumcommissie. Een van deze personen is ondergetekende. Ik was hiermee bijzonder vereerd, omdat ik eveneens bij de organisatie van de feestelijkheden rondom het 50 jarig en het 60 jarig bestaan van Bavos als voorzitter van de toenmalige jubileumcommissies heb mogen fungeren.

De jubileumcommissie is op 19 november 2002 geïnstalleerd en bestaat naast ondergetekende uit navolgende personen: de dames Jolande van Kan en Miriam Linders en de heren Piet Rutten, Peter Busser en Willie van den Heuvel. De commissie kreeg opdracht in het jaar 2004 onder het motto "voor elk wat wils" een feestprogramma in elkaar te sleutelen en voor de organisatie daarvan zorg te dragen. Vanaf november 2002 tot nu heeft de commissie met enige regelmaat vergaderd om aan de opdracht te kunnen voldoen.

Zoals iedereen weet heeft een tweetal evenementen inmiddels plaats gevonden. In mei was het de opening van het feestjaar met de hulp van parachutisten en in juli vond het beachvoetbaltoernooi plaats op het kerkplein. Voor de rest van het jaar staat nog een aantal activiteiten op het programma. Het volledige programma treft u hierbij aan.

Het zal duidelijk zijn dat de organisatie van het uitgebreide feestprogramma niet geheel zonder hulp kan geschieden. Hiervoor is door de commissie regelmatig een beroep gedaan op leden van de vereniging. Telkens vond de commissie welwillende leden die hun steentje wilden bijdragen. Met name de jeugdcommissie en de kantinecommissie leveren een belangrijke ondersteunende bijdrage. Namens de commissie dank hiervoor.

Tot slot wil ik de commissieleden van harte bedanken voor hun inbreng en inspanningen en hoop dat iedereen het beoogde plezier heeft beleefd en nog zal beleven aan de feestelijke activiteiten.

Voor Bavos: op naar het feest van het 100 jarig bestaan!

Jos van Mierlo,
Voorzitter jubileumcommissie

Samenstelling jubileumcommissie

Feestprogramma:

20 mei - Opening jubileumjaar
4 juli - Pleinvoetbalspektakel
28 en 29 augustus - Jeugdtoernooien met PSV Phoxy
18 september - KNVB Voetbaltruuk
3 oktober - Voetbalclinic
23 oktober - Feestavond
27 oktober - Rabo Circus Rotjeknor
28 oktober - Feestavond jeugd vanaf 12 jaar
29 oktober - "Culture Avond"
17 en 24 november - Bezoek Fitland Gemert
19 november - Reünie met oud-leden
11 december - Officiële jubileumviering en receptie

De jubilarissen van 2004

Zoals altijd bij 'n jubileum zijn er bij de vierders van zo'n feest mensen, die al 'n langere tijd lid zijn van zo'n vereniging of club. Zo ook bij deze 75 jaar viering van de voetbalvereniging Bavos. En wat is er mooier voor deze mensen dan eens apart vernoemd en gefêteerd te worden. Het gaat deze keer om 1 lid, dat 40 jaar en 10 leden die 25 jaar het lidmaatschap te vieren hebben. En zij waarderen het vast wel dat zij met 'n foto en 'n beknopte weergave van hun eigen mening in dit jubileumboekje genoemd worden.

Hieronder komen ze dan: eerst de 40 jarige jubilaris en daarna in alfabetische volgorde de 25 jarige overigen.

Jos van Mierlo, de 40 jarige jubilaris van dit jaar

Waarschijnlijk is Jos 'n feestneus getuige het feit dat hij nu al voor de 3e keer voorzitter van het feestcomité voor 'n jubileumviering is.
Maar hij zou niet telkens voorzitter zijn van die commissie als hij ook niet heel serieus kan zijn. 50 jaar, 60 jaar en 75 jaar bestaan vieren, het is voor Jos onderhand wel duidelijk hoe je zo'n feest moet maken. Ook deze keer heeft hij, samen met de andere leden van de jubileumcommissie, weer voor een reuze mooi feest gezorgd.

Hij is, zegt hij zelf, een echte voetballiefhebber. Teamsport is een voorwaarde voor 'n goede ontwikkeling en vriendschap is dat voor het onderling samen streven naar 'n gezamenlijk doel. En de gezelligheid in de Bavos vereniging blijkt daardoor zeer hoog te zijn.
Jos voetbalt nog steeds bij de senioren in het 5e en hij tennist ook nog regelmatig. Met het 4e elftal is hij ooit kampioen geworden. Dat hadden ze net gehaald. In zijn team stonden o.a. Henk Lenssen, Sjef Manders, Hein Horst en Jantje Reijnders.

Ook de jubileumfeesten van het 50 en 60 jarig jubileum vormen hoogtepunten voor Jos in zijn Bavos loopbaan. Jos blijft graag lid bij Bavos, maar ambieert 't niet meer om nog 'n functie te vervullen in het bestuur of zo. Vindt dat je op tijd het bijltje erbij moet doorgeven aan jongere mensen en dat kan zegt hij want op dit moment heeft Bavos 199 jeugdleden en daar zijn best goede bestuurders bij. Daar vertrouwt Jos vast op.

Bart Adriaans, 25 jaar Bavos-lid

Als heel klein ventje kreeg Bart het voetballen al in zijn toen nog korte beentjes. Niets deed hij liever, dan tegen een bal schoppen.
Als kleinzoon van Fons Adriaans voelde hij zich al vroeg in de Bakelse gemeenschap thuis. En wat was voor zo'n kleine man mooier, dan bij Bavos lid te worden. En dat gebeurde dan ook nu 25 jaar geleden. Het voetballen leverde hem al heel vroeg de vriendschap, de samenwerking met anderen als team op, die hem mede in staat stelde om samen iets geweldigs te bereiken. Die gevoelens lagen aan de basis van zijn voetballoopbaan. Het hoogtepunt van de Bavos tijd is voor Bart nog altijd de bijna finaleplaats van zijn team in de strijd om het Brabants Kringkampioenschap. En tijdens dat toernooi de wedstrijd tegen Deurne, waar 1500 mensen als supporter rond het veld stonden. De grootste kick was toen de 2-1 overwinning die ze behaalden. Uiteindelijk eindigde het Bavos-team als 5e in de kampioenschappen.
Typisch voor Bart is, dat hij altijd de keeper van zijn team is geweest. Dat de laatste man zijn heeft hem altijd erg aangesproken en hij is daar altijd dik tevreden mee geweest. Bart wil altijd lid van Bavos blijven omdat hij nog graag wat voor de vereniging wil betekenen ondanks het feit, dat hij het met zijn eigen zaak wel erg druk heeft. Hij meent, dat Bavos altijd wel zal blijven bestaan omdat het 'n aangeboren eigenschap van ieder kind is te spelen met of schoppen tegen 'n bal. En hij hoopt daar nog lang getuige van te mogen blijven.

Peter Busser, 25 jaar lid van Bavos

Kwam bij Bavos terecht omdat hij door de toenmalige voorzitter Ger Schinck, een oud collega, werd gevraagd om wedstrijdsecretaris van de Bavos jeugdteams te worden. Vanuit die functie trad hij toe tot het hoofdbestuur, want dat was de structuur bij Bavos. Volgens het door hemzelf gehuldigde principe vervulde hij die functie 9 jaar. Zijn principe: 3 jaar inwerken, 3 jaar hard werken en 3 jaar uitwerken.
Op dit ogenblik is Peter secretaris van de ad hoc jubileumcommissie, waar hij met heel veel plezier mee bezig is. Voornamelijk omdat die commissie bestaat uit heel fijne mensen, die heel prima samenwerken en voor wie niets te veel is. Maar het meeste plezier heeft hij volgens zijn zeggen beleefd aan de oprichting, ontwikkeling en begeleiding van de F-teams, dat zijn 7-tallen van kinderen van 6 en 7 jaar. Eerder konden kinderen met de 8 jaar pas gaan voetballen bij Bavos en als die dan tegen andere clubs van de E-klasse speelden moesten ze finaal het onderspit delven omdat ze pas het eerste jaar voetbalden. Peter was ook jaren lang leider van zo'n F-team en het leuke was, hij had toen 'n Peugeot -familiale waarin hij alle leden en ook nog 'n ouder of zo in een keer kon vervoeren naar waar het team moest spelen. Peter zegt dat hij tot aan zijn dood bij Bavos zal en wil blijven alleen wil hij zich 1 dag te voren laten overschrijven naar F.C. Knudde , want "beter een lid van die club overleden dan een Bavos-lid"!! Hij ziet de toekomst van Bavos vol vertrouwen en vindt dat het aantal jeugdteams daarvoor de garantie biedt. Maar hij vindt ook, dat Bavos leden vertrouwen en geloof in zichzelf moeten hebben.
Bavos betekent immers: "Blijf Altijd Vrienden Onder Sport"

Piet Keijzers, Zilveren Bavos lid

Eigenlijk is hij al ruim 40 jaar lid van Bavos. Waarom hij nu bij de 25 jarige jubilarissen staat komt doordat hij ooit 'n jaar lang niet kon spelen vanwege 'n behoorlijk zware blessure. Hij werd lid van Bavos omdat hij graag wilde voetballen en blijkbaar daar ook talent voor had.

Hij speelde in 1978 in het eerste toen hij een knie blessure opliep. De dokter meldde dat hij waarschijnlijk nooit meer zou mogen voetballen en zodoende gaf hij het Bavos lidmaatschap op. Maar niet lang. Hij oefende en oefende en kon na een klein jaar weer zo goed vooruit, dat hij ook weer kon spelen. Piet meldde zich weer bij Bavos in 1979 en werd opnieuw lid. En dat is nu 25 jaar geleden.
Hij speelt nog wel in 'n team, maar dat is inmiddels Bavos 5 in plaats van 1. Hij heeft alle teams doorlopen en is en blijft Bavos lid vanwege dat hij hart voor de vereniging heeft, gezelligheid en vriendschap beleeft in het team en overtuigt is, dat het spelen goed is voor ontspanning en niet te vergeten de gezondheid. Hij denkt dat er tegenwoordig minder burnouters onder sporters voorkomen dan onder niet-sporters. Hij kan zich weinig dingen herinneren uit zijn Bavos tijd, die het waard zijn om als hoogtepunten door hem te worden gezien. Hij heeft wel een soort plakboekje met uit de pers verzamelde stukken waarop hij persoonlijk wordt genoemd.
Dit boekje bevat 'n brief van trainer Harrie van de Ven aan het elftal waarin Piet speelde. Deze brief is als illustratie afgedrukt in dit jubileumboekje. Piet wil wel lid blijven, maar alleen lid zonder speciale functie, volgens hem blijft Bavos altijd bestaan gezien het grote aantal jeugdige leden.

John-Paul Kanters, 25 jaar Bavos lid

John-Paul is alweer zo'n trouwe Bavos voetballer. Op het moment speelt hij officieel in het derde seniorenteam. Tot zijn spijt is hij nu al 'n jaar buitenspel gezet door een paar erg vervelende blessures. Opspelende knie en meniscus zijn daar de oorzaak van. Het zijn toch niet de ernstigste blessures die hij had. Zo'n 2 jaar geleden is hij geopereerd om 'n nieuwe kruisband te krijgen. Maar nu is alles nog niet zoals het moet zijn. Hij is in februari weer gaan trainen en kreeg toen last van zijn lies. Daarvoor krijgt hij nu fysiotherapie. En die helpt ook nog. John-Paul is altijd aanwezig bij het trainen en de wedstrijden die het 3e speelt. Na die sportieve activiteit volgt er altijd een gezellig samenzijn in de kantine met 'n biertje en veel plezier. John-Paul noemt dat de 3e helft.

De senioren 3 spelers vormen immers 'n hechte vriendengroep. Dat waren ze al toen ze nog in het 2e speelden en toen er enkelen naar het 3e moesten gingen ze ook allemaal. Zodoende zijn ze nu nog steeds bij elkaar. Het hoogtepunt van zijn voetballoopbaan was het behaalde kampioenschap van het A Top team. Ook heeft hij nog fijne herinneringen aan de kampioenschappen met het C-jeugdteam en met het 2e en 3e seniorenelftal. Dat hebben ze trouwens allemaal goed gevierd. Leuk waren ook de uitwisselingen naar Duitsland waar meer de leut dan de wedstrijd winnen telde. Volgens John-Paul blijft Bavos altijd bestaan. Het besturen zit veel sportieve mensen in de genen en dus zullen er altijd wel spelers zijn die Bavos willen en kunnen besturen. Bovendien, met zoveel jeugdleden als Bavos heeft en de goodwill van de Bakelse gemeenschap is het zeker dat Bavos altijd zal blijven.

Maarten Manders, 25 jaar Bavos lid

In het gezin Manders gold de regel, dat de kinderen bij 'n club of vereniging mochten als ze daar oud genoeg voor waren. Ook Maarten viel onder die regel en zodoende mocht hij met zijn 8 jaar lid worden van de KPJ of van Bavos. Het werd Bavos want dat was wat hij wilde, bij Bavos kon je voetballen dat het 'n lieve lust was. Hij voetbalde zich langs de jeugdteams naar uiteindelijk het eerste seniorenelftal. Zelfs is hij met het eerste ooit kampioen geworden. Dat vindt hij wel het hoogtepunt uit zijn voetbalcarrière. Maar er is hem bij Bavos nog ooit iets speciaals overkomen. Bavos 1, waarin hij speelde, wilde promoveren naar de 3 e klasse en daarvoor moest het een promotiewedstrijd spelen tegen Brabantia. Maarten raakte helemaal in de zenuwen toen er 900 toeschouwers met toeters en ratels en zo het veld opkwamen. De wedstrijd werd wel verloren maar de kick was er niet minder om. Op het moment speelt Maarten in het 2e elftal na 16 jaar in het 1e voorhoede speler geweest te zijn. Hij heeft niet zo veel tijd meer, want samen met zijn broer runt hij 'n transport- en handelsbedrijf. Zij doen veel transport o.a. voor de hoofdsponsor van Bavos. Maarten wil graag bij Bavos, wat altijd zal blijven bestaan, lid blijven. De vriendschap, de collegialiteit en de gezelligheid zijn hem heilig en hij vertrouwt op het voortbestaan van Bavos mede omdat er zoveel jongeren in de vereniging als spelers te boek staan. Daarnaast is er het elan, wat getoond wordt in moeilijke tijden. Altijd weer opstaan waar altijd weer mensen voor te vinden zijn.

Arjan Crul, de in het buitenland wonende zilveren jubilaris

Omdat, zoals boven al is meegedeeld, Arjen Crul al 4 jaar in het buitenland namelijk Oostenrijk, woont, ben ik via zijn moeder enige feiten over hem aan de weet gekomen. Arjen is de zoon van een echte Bavos man Mart Crul, die nog niet zo lang geleden is overleden op 60 jarige leeftijd. Onze jubilaris kon dan ook niet anders dan bij Bavos gaan.

Hij voetbalde even graag als zijn vader en hij heeft evenals zijn voorbeeld, zijn sporen als Bavoslid wel verdiend. Hij maakte trouwens al heel vlug een speciale ervaring mee. Toen Bavos zijn nieuwe clubhuis opende was Arjen het jongste lid van de vereniging. Daarom mocht hij samen met een zoon van Piet van den Broek de sleutels van de nieuwe kantine op een fluwelen kussentje aanbieden. Of dat optreden mede een reden is geweest, dat Arjen zo graag bij Bavos gebleven is blijft een vraag die hij alleen kan beantwoorden. Wij weten dat antwoord niet. Wel weet ik, dat Arjen minstens 1 x per jaar naar Bakels Bavos komt en wel naar het gezelligheidstoernooi, want hij heeft volgens zijn moeder nog steeds fijne vrienden en kennissen bij Bavos. Wat ook bekend is, is dat hij als hoogste team het 3e C-team bereikt heeft.
Verder wens ik Arjen en Bavos nog 'n lang lidmaatschap van Bavos toe. Dat wil hij ook: lid blijven en regelmatig samen met Bavos iets moois vieren, maar hij heeft geen ambities om meer voor Bavos te zijn dan 'n trouw lid, aan wiens trouw veel Bakelse mensen 'n voorbeeld kunnen nemen.

Michel van Dooren, zilveren Bavos lid

Desgevraagd weet Michel niet meer waarom hij lid van Bavos werd. Het zou kunnen zijn dat hem toen werd gezegd dat het tijd werd om bij Bavos te gaan of misschien was het omdat hij er zelf zo'n zin in had. En natuurlijk het voorbeeld van vader Martien, die ook al jaren bij Bavos voetbalde. Michel vindt voetballen erg leuk om te doen en heeft nog geweldige herinneringen aan zijn tijd bij het 3e seniorenelftal. Daaraan heeft hij erg veel vrienden overgehouden, maar nu hij in het 4e speelt ziet hij die te weinig naar zijn zin. Hij was liever in het 3e gebleven. Van zichzelf staat hij ook nog wel eens versteld dat hij na een drukke dag op donderdag toch telkens weer bij de training door het gras wil dollen terwijl hij 's zondags tijdens de wedstrijd vaak denkt "waarom ben ik toch ooit gaan voetballen?" Bij zijn overgang van 't 3e naar 't 4e elftal twijfelde hij zelfs of hij wel zou blijven voetballen. Maar hij voetbalt nog steeds en doet zijn best om het hoogst haalbare resultaat te behalen.

Michel vindt het jammer dat het Bavos boekje binnen de vereniging het enige communicatiemiddel is; dat de spelers in het Bavos boekje moeten lezen in welk elftal ze worden; dat zou toch ook wel telefonisch of schriftelijk, in ieder geval persoonlijk moeten kunnen.
Het hoogtepunt in zijn voetbaltijd is ook voor Michel de wedstrijd tegen Deurne van de A-top junioren om het kampioenschap. De twee goals die Bavos maakte kwamen van Pedro van Ansem en Bas Schinck. Het A-top team won de wedstrijd met 2-1. Michel blijft zeker lid van Bavos. Hij voetbalt nu eenmaal graag en dat kan hij bij Bavos. En bovendien de vriendschap, die toen in het 3e is ontstaan telt nog heel zwaar mee om te blijven. Bavos blijft altijd bestaan en de toekomst is degelijk en stabiel.

Twan van den Elzen, 25 jaar Bavos lid

Twan met de achternaam van den Elzen kon, omdat hij graag voetbalde niet anders dan zich bij Bavos aansluiten. Zijn vader en diens 4 broers speelden alle 5 in het eerste van Bavos in die tijd. Hun naam was in de regio meer bekend dan de naam van Bakel. In de archiefstukken van Bavos is ergens te lezen dat de 5 gebroeders van den Elzen de schrik van elke tegenstander waren. Maar daar heeft Twan geen boodschap aan. Hij speelde in het 1e seniorenteam, nu nog in het 3e en vreemd genoeg speelden er toen 3 van den Elzens in dat elftal. Ik geloof niet dat ze toen kampioen werden, maar sterk waren ze wel. Twan speelde als nieuw Bavos lid in het junioren E-team. Dat betekende vooral nederlagen incasseren. Bavos had toen nog geen F-teams en andere voetbalclubs wel. In de competitie voor E-teams waren de jongens nog maar net aan 't voetballen, terwijl de E-team spelers van hun tegenstanders al 2 jaar hadden geleerd hoe het moet. Dat resulteerde er onder andere in, dat het bijna niet mogelijk was te winnen. De eerste wedstrijd die Twan voor Bavos speelde verloor zijn 7-tal in 2 x 7 minuten met 20 tegen 0. Toch, en daar is Twan altijd nog wat trots op, was Twan in die competitie topscorer met een goal. Want die wedstrijd wonnen ze met 1-0. Twan is nog steeds lid vanwege de clubgeest, de vriendschap en de gezelligheid. De uitstraling van het nieuwe clubgebouw stimuleert dat. Hij wil ook lid blijven en zo gauw mogelijk weer mee voetballen. Op het moment heeft hij een hernia en is daar niet toe in staat. Zijn ambitie is: zo hoog mogelijk scoren in de competitie. Hij wil wel graag in de gaten houden en stimuleren dat er steeds nieuwe leden bij Bavos komen zodat het voortbestaan wordt gegarandeerd.

Johan van Lijssel, 25 jaar bij Bavos

Johan begon al met zijn 6 jaar te voetballen. Hij was er toen al gek van en daarom mocht hij al voor zijn 7 jaar lid worden van het E-team. Op voetbalgebied heeft Johan de hoogste positie van alle voetballende leden. Hij is namelijk aanvoerder van het eerste, het vaandelteam van Bavos. Mij dunkt, dat hij er dan ook wat van kan!

Johan's vader speelde vroeger in de Mortel en zodoende is het nu zo, dat als Bavos in de Mortel moet spelen, zijn familie altijd de keuze moet maken of ze voor Bavos of voor de Mortel moeten zijn. Van de ervaren spelers van het eerste zijn er kortgeleden enkele vervangen door jongere, nieuwe spelers. Daarom zal het nog wel enige tijd duren voordat Bavos hoog op de lijst kan komen staan. Ook 'n hoogtepunt in zijn Bavos loopbaan was de promotie met de A-Top voor het Brabantse kampioenschap. Verder vindt Johan, dat het in zijn voetballoopbaan een beleving is van hoogte- en dieptepunten, van promoveren en degraderen. Overigens wil hij graag lid blijven, zich volledig blijven inzetten voor de best haalbare resultaten maar hij heeft geen duidelijke ambities om iets als bestuurder of zo te worden. Ook trainer worden zegt hem nu nog niets. Maar wie weet, want hij vindt dat Bavos altijd blijft bestaan en dat Bavos in de 4e klasse moet terug keren. De kwaliteit is immers zo, dat het eerste daar thuis hoort. En daar wil Johan voor knokken.

Willy Verbakel, 25 jaar Bavos speler/leider

Toen Willy zijn ouders liet merken dat hij dolgraag wilde voetballen kon dat hier in Bakel natuurlijk het beste bij Bavos. Hij was toen al 16 jaar, wat voor Bavos begrippen best al 'n gevorderde leeftijd was. En toch, voetballen deed hij: nog 2 jaar bij de jeugd en nog circa 10 jaar bij de senioren. Hij is na de periode jeugd 2 jaar gestopt en toen weer met voetballen begonnen bij de senioren. Vanwege 'n blessure werd hij na de seniorenperiode teamleider. Nu is hij al jaren leider van Bavos 3 en heeft geen ambitie om meer te worden dan dit. Het bevalt hem buitengewoon. Hij maakte veel kampioenschappen met de junioren mee, in de jaren tachtig en negentig. Hij zegt met enige heimwee in zijn stem: ik zou die tijd nog wel eens willen beleven. Overigens heeft Willy niet de ambitie om meer of iets anders te worden dan leider van 'n team. Daar heeft hij het meeste plezier en de meeste voldoening in. Volgens dit trouwe Bavos lid blijft de vereniging altijd bestaan omdat wij, de leden ons daarvoor altijd zullen blijven inzetten. Hij moet zo stilletjes nog wel eens denken aan Wilfried Sleegers, een speler van Bavos 3, die zo vroeg is overleden. Het zal allemaal wel goed komen met Bavos, want jeugdleden zijn er nog heel veel.

Nog een jubilaris, die we zeker niet mogen vergeten:

Het Bavos Clubblad 25 jaar

Als er één mogelijkheid goed is voor de band tussen verenigingsleden onderling dan is dat wel een clubblad. Voordat het nu bestaande clubblad werd gestart hadden diverse leden van Bavos dat al duidelijk voor de geest. Enkele staken de hoofden bij elkaar en brainstormden over de mogelijkheid om Bavos 'n clubblad te bezorgen. Deze mensen vormden de oprichtingsredactie. Hun namen dienen voor de toekomst bewaard te blijven: Ger Schinck, Jan Horyon, Jos van Mierlo, Hans van de Ven en Aldi van Lierop. Het eerste clubblad verscheen in september 1979. Nadien hebben Elly Joosten, René Mathijsse, Henk van den Broek, Wim Vloet en Janny Meijer ook nog deel van de redactie uitgemaakt.

Het was de bedoeling van de redactie, dat het clubblad een informatieblad zou moeten zijn met de doelstelling: "het door middel van informatie verschaffen 'n bindingsmiddel te zijn voor de leden en bestuur en tussen allen onderling". In het begin werd het clubblad door de redactieleden zelf gestencild en door hen ook met behulp van clubleden vergaard, gevouwen, geniet en recht gesneden. Het stencilwerk werd al na enkele jaren vervangen door offset drukwerk, maar de overige bezigheden hebben ze tot 5 jaar geleden volgehouden. De tegenwoordige redactie bestaat uit:

Sonja van den Heuvel (typen en lay-out verzorging) al 19 jaar, Jan Pennings (kopij verzamelen, advertenties en sponsors verzorgen), dit al 21 jaar even als Piet Rutten (zorgt ervoor dat aanvoer van kopij uit de vereniging zoals wedstrijdverslagen en mededelingen van de diverse commissies in het clubblad komen). Henk Deelen is de nieuwste aanwinst voor de redactie.
Een clubblad runnen is niet niks; enkele voorbeelden van wat deze mensen iedere maand weer doen: vergaderen, verslaggevingen, interviews met eventueel bijbehorende foto's, bestuurs-mededelingen en (het regelen van de) bezorging.

De bezorging van de clubbladen is verdeeld over 13 bezorgwijken, 11 voor in de kom en 2 voor het buitengebied van Bakel. Daarvoor hebben ze even zoveel bezorgers waarbij enkele zeer trouwe. De redactie is hen zeer dankbaar voor hun werk, want ook rekeningen en eventuele losse mededelingen brengen zij rond. En al dat werk doen ze gratis voor de vereniging.
Het maakwerk van de boekjes: in totaal hebben de redactieleden al circa 70.000 boekjes gemaakt, d.w.z. 2,8 miljoen A-5jes. 25 jaar van hard werken en veel van hun vrije tijd hebben al deze mensen al achter de rug en dus mogen ze in dit boek wel degelijk genoemd worden.

De visie van de huidige redactie op de toekomst is als volgt te omschrijven: De motivatie om verder te gaan is er en ze rekenen erop, dat het Bavos clubblad wel zal blijven bestaan ook als Piet en Jan te zijner tijd jongere opvolgers krijgen en zeker ook als de leden het nut van hun clubblad blijven inzien en er kopij voor blijven aandragen.

Tot besluit stellen zij te hopen dat Bavos zijn clubblad altijd zal blijven behouden, dan zijn de voorbije 25 jaren niet voor niets geweest. Ik meen de wens van al de huidige leden en van het bestuur van Bavos te verwoorden als ik deze actieve redactieleden heel veel voorspoed en geluk voor de toekomst toewens. En Bavos zal daar blij mee zijn.

Het huidige bestuur