In de kraamkamer van de Aaländer

Van 1958 tot 1973, ben ik lid geweest van fanfare Musis Sacrum in Bakel. Aangezien ik ook lid was van fanfare St. Cecilia in Milheeze, had ik destijds eigenlijk een dubbele nationaliteit.
Even voorstellen wie ik ben, ik ben Rein van den Broek uit Milheeze en heb ongeveer 10 jaar met de Aaländer mogen mee spelen. Daarom hier het verhaal van de oprichting, zoals ik het me herinner.

Baokelse Jassen.
Het was dinsdag namiddag met Carnaval, dus echt vastenavond. In die tijd was in Bakel nog geen sprake van carnaval vieren. Er bestond nog geen carnavalsvereniging en ook geen blaaskapel. Verkleedpartijen waren nog onbekend. De mensen gingen, speciaal op de laatste dag voor de vasten wel een extra borrel drinken.
Direct na de middag, belde Mies Verhoeven, je weet wel "DEN HAAMMAKER", of ik mee kwam spelen, of eigenlijk beval hij mijn moeder, dat ik moest komen. Eerst was ik niet te bereiken, maar bij thuiskomst, stopte ik gauw mijn tuba in de zwarte katoenen zak en fietste vlug naar Bakel. Mies Verhoeven wist dat ik wat ervaring had opgedaan in de Rips en Milheeze, wat betreft kapellenmuziek. In Bakel stapte ik de "kraamkamer", je kunt beter zeggen "HET KRAAMCAFE" Vermulst binnen. Hier zaten enkele mensen van Musis Sacrum, die het plan hadden opgevat met een blaaskapel "de cafees langs te gaan"
Voor zover ik me kan herinneren, waren dit de volgende personen:
Jan Koppens, Sjaak Beijers, Mies Verhoeven, Frans Goossens, Frans Vermulst, Marinus Manders met de grote trom, Rein van den Broek, en Sjef Joosten. Misschien ook nog Chiel Goossens en Piet "den Edah" van den Heuvel.

Deze lieden hadden zich al flink moed ingedronken. Iemand had enkele muziekboekjes opgeduikeld, ik denk van Jan Joosten van de Gemertseweg.
Jan Koppens nam de algehele leiding op zich, hij was trouwens de enige die enigszins carnavalesk verkleed was. Hij had een zwart petje op en een rode zakdoek om zijn hals, verder gebruikte hij een wandelstok om zo nu en dan de maat te slaan.
Sjaak Beijers had de muzikale leiding. Jan Koppens gaf het bijeenraapsel van muzikanten de naam, "DE BAOKELSE JASSEN".

Vanaf Ad Vermulst ging het de straat op, richting Sjoke, alwaar werd aangelegd, om enkele nummers ten gehore te brengen. Het gebeuren sloeg in als een bom, want de nieuwbakken kapel werd uitbundig op bier getrakteerd door toehoorders van jong tot oud. Van Sjoke ging het gezelschap naar cafe De Kroon, van Toon Verbeeten. Ook hier werden weer enkele nummers gespeeld voor eenzelfde enthousiast gehoor als bij Sjoke, en weer een overdaad aan traktaties.
Vanaf De Kroon ging het naar, wat tegenwoordig het "Gammele Geval" heet, destijds nog beheerd door Frans van Dinther, de vader van Dineke. Het was inmiddels zes uur geworden, de grote hoeveelheden bier begonnen op de kwaliteit van het musiceren in te werken, maar de longen van de muzikanten werden nog volop gebruikt.
Na een half uurtje besloot de voorzitter ook nog naar het cafe van Piet Horst te gaan. Dan gebeurde er iets wat me altijd is bijgebleven. Bij het naar buiten gaan, stond de rand van de biljartbaan, rondom aaneengesloten vol met glazen bier van mensen die ons hadden getrakteerd. Jammer, we konden het onmogelijk op.
Een bekend gezegde in de blaasmuziek is, "GEEN KLANK ZONDER DRANK", maar een ding is me toen wel duidelijk geworden: "met te veel drank volgt onvermijdelijk een WANKLANK".
Bij Piet Horst werd nog geprobeerd wat te spelen, maar de alcohol eiste zijn tol en het gezelschap druppelde uit elkaar. Frans Goossens was even naar huis gegaan, op een stoel gaan zitten en in slaap gevallen. Midden in de nacht werd hij wakker, tot zijn spijt was dit uitzonderlijk optreden voorbij. Later op de avond heb ik in Milheeze nog meegespeeld op de carnavalsavond. Een bijzonderheid is misschien wel dat de pas geboren kapel op haar eerste dag de thuishaven Vermulst niet gehaald heeft. Tot zo ver de aanzet tot oprichting van de Aaländer.

Pierewaaiers Hofkapel.
Enthousiast door dit gebeuren werd bij de fanfare besloten een heuse kapel op te richten. Er werd besloten met regelmaat te repeteren. Dit gebeurde bij Vermulst, maar ook bij Jan Joosten op de Gemertseweg. Sjaak Beijers nam de leiding op zich, er werd meer muziek aangeschaft en de kapel bereikte in korte tijd een, in voor die tijd, hoog niveau.
Naast het begeleiden van de inmiddels opgerichte Pierewaaiers, werd de kapel (de hofkapel van de prins) ook vaak uitgenodigd elders op te treden. Het beste zijn me bijgebleven, de op gezette tijden optredens in Heythuysen. De Pierewaaiers hadden ook vaak een uitwisseling met andere carnavals verenigingen uit de buurt.
De kapel nam, naar mijn weten vier keer deel aan een concours voor blaaskapellen. Dit waren dan wedstrijden met slechts één winnaar. De concoursen waren in, Vortum-Mullem, Helmond, Mierlo-hout en Nijmegen, zover ik me herinner. In Helmond behaalde Bakel in ieder geval het kampioenschap in de hoogste afdeling.

Gauner.
Naast het tot tevredenheid musiceren van de muzikanten met de kapel, speelde de gezelligheid een minstens even grote rol. Van Frans Goossens wil ik toch een paar feiten vertellen.
Frans had een bijzondere karakter-eigenschap, wat de Duitsers een "GAUNER" noemen, maar dan beslist van het goede soort.
Bij elke vereniging ontstaan wel eens wat spanningen tussen de leden. Frans had dan de gave, met een gevatte opmerking, vriend en vijand in lachen te doen uitbarsten. Meestal zag iedereen dan de onzin van de ruzie in en werd er niet meer over gepraat.

De ontvoering van de BROUWHAAS.
Tijdens een uitwisseling van de Pierewaaiers met de Brouwhazen in Brouwhuis, speelde de kapel op het podium van het gemeenschapshuis daar.
Laat op de avond hielden de Brouwhazen een loterij met verschillende prijzen, waaronder een pas geschoten haas. Bij de trekking van de hoofdprijs, de haas, was het dode beest tot ieders verbazing spoorloos verdwenen.
Er ontstond een flink tumult, want de organisatie was flink in verlegenheid gebracht. Wat was het geval. De prijzen van de loterij lagen uitgestald, op het podium, voor de voeten van de muzikanten. Frans had ten overstaan van een volle zaal mensen, de haas gepakt en in het koffer van zijn instrument gelegd. Niemand die iets bemerkt had. Daarna liep hij doodgemoedereerd tussen de ruziënde mensen, met zijn saxofoon om de hals en de koffer in de hand de zaal uit en ontvoerde zo de "BROUWHAAS", naar Bakel.
Een paar weken later heeft Brouwhuis, met de carnavalsvereniging, op ludieke wijze weer een haas teruggehaald, de ECHTE was al lang opgepeuzeld.

Rode balpen.
Nog een streekje van Frans Goossens. Op het concours voor blaaskapellen in Vortum-Mullem begin jaren zestig, behaalde Bakel een dikke eerste prijs.
Na afloop was het nog even napraten onder het genot van een pilsje, en gingen de juryrapporten van hand tot hand. Iedereen was dik tevreden over het behaalde resultaat, maar vooral Marinus Manders was in zijn sas. Bij een van de rapporten was een bijlage toegevoegd: over de uitzonderlijke kwaliteiten van het slagwerk. Marinus liet trots het mooie resultaat aan iedereen zien, tot dat iemand opmerkte, dat het toevoegsel geschreven was met een rode balpen. Marinus werd even heel kwaad, maar was het toch ook weer snel vergeten.
Zo zie je maar dat Frans zijn medemuzikanten met zijn streken ook niet spaarde.

Het concours in Nijmegen.
Tussen 21 november en 1 december 1969, heeft de kapel deelgenomen, aan een concours in Nijmegen. Vanuit Bakel reden we met een grote bus naar schouwburg "DE VEREENIGING", in Nijmegen. Er waren ook veel supporters meegereisd.
Het was een wedstrijd met een groot aantal deelnemers, twee voorrondes en dan een finale.
Sjaak Beijers opende ons optreden zoals gewoonlijk, met zijn favoriete mars "LE PETIT SOLDAT". Het was voor de kapel een belevenis in een prachtige schouwburg te spelen: het liep dan ook allemaal op rolletjes. Met het grootste gemak werd de finale bereikt.
Vanwege de lange wachttijden tussen de optredens, gingen we later toch de mist in.
Enkele mensen van de kapel, waaronder ik zelf, hadden veel te lang aan de bar gehangen, en niet alleen gehangen.
Tijdens het optreden in de finale hoorde de jury maar al te vaak, te veel of te weinig noten in een maat. Voor deze afgang, heb ik mezelf ook op de borst moeten kloppen. Later moest ik denken aan de wijze uitspraken, van een oud Engels vrouwtje in Londen. Haar vader, haar man en zoons, hadden ook altijd in blaasorkesten gespeeld.
"Een ding is me in het leven wel duidelijk geworden" zei het vrouwtje, "BANDING IS BOOZING". In het Nederlands betekent dat zo ongeveer "Muzikant zijn en zuipen hoort bij elkaar".

Slotwoordje.
Bij het lezen van het voorgaande zou je gaan denken, dat de eerste jaren van de kapel uitsluitend heeft bestaan uit een reeks van rare uitspattingen. Niets is minder waar. Het was een groep die meestal lekker samen muziek maakte. Het was een heel ander genre dan vandaag de dag, maar de waardering van het publiek was beslist niet minder. Na zoveel jaren gezellig samen musiceren, worden deze mensen eigenlijk vanzelf "vrienden voor het leven".

Rein van den Broek.

In Baokel in de straot...

Behalve "normale" optredens in feesttenten of zalen hebben we natuurlijk ook met andere festiviteiten in Bakel te doen gehad. In de beginjaren vooral met carnaval. Later is in combinatie met Musis Sacrum van het Tiroler Festijn een jaarlijks terugkerende trekpleister gemaakt.
Vanaf 1982 is in de zaal van Vermulst ieder jaar een Paasconcert verzorgd. Verder zijn we te zien en te horen geweest op de jaarlijkse markten in Bakel en bij de Jan de Wit-kliniek.
Een mooi feest was ook het 700-jarig bestaansfeest van het St. Willibrordusgilde in 1996, waar we in hun feesttent optraden. Zo konden we ook eens wat terug doen voor hun bijdrage aan de feestelijkheden van het Tireloren Festijn.

Aa-Länder Musikanten.....een deel van mijn leven

Wanneer ik terugkijk naar mijn relatie en betrokkenheid met de ALM moet ik constateren, dat de Aa-Länder Musikanten een behoorlijk belangrijk onderdeel is geweest van mijn persoonlijke ontwikkeling. Mijn lidmaatschap in mijn jongere jaren bij de aanvankelijk geheten Pierewaaiershofkapel (zo ongeveer van mijn 16ᵉ tot mijn 25ᵉ) heeft bijgedragen in een liefde voor muziek in het algemeen en in die van de volksmuziek in het bijzonder. De ALM heeft er zo ook aan meegeholpen, dat mijn keuze voor een muziekvakstudie werd bepaald.
Vanwege mijn studie en de daaruit voortvloeiende werkzaamheden moest ik op een gegeven moment afhaken. Dat, zoals gezegd, de liefde voor volksmuziek en kapellen muziek goed geworteld was bleek uit mijn aanstelling als leider bij de Klokkendorper Blaaskapel. Toen op een gegeven moment vanuit de Aa-Länders het verzoek kwam om leider te worden, bleek weer eens, dat oude liefde niet roest en keerde ik in 1989 terug.
De leden van de ALM zijn vrijwel allemaal muzikanten, waarmee ik jaren muziek heb mogen maken. Muziek verbroedert: de banden met de leden van de Aa-Länder Musikanten zijn, en blijven, echte vriendschapsbanden. Wat dat betreft kan de ALM voor mij niet kapot.

Gerard Beijers,
Muzikaal Leider 1990-2000 A.L.M. Bakel

...und gesang

Met Cor v. Dinther werd voor het eerst ook zang geïntoduceerd waardoor een gevarieerder programma kon worden gemaakt. Jolanda Honings was onze 1e zangeres, en samen met Cor Nooijen als zanger konden we weer een groot aantal nieuwe nummers brengen.
Na vertrek van Jolanda nam Marica v.d. Vossenberg haar taak over, en na Cor werd het zang gedeelte van hem overgenomen door Armand v.d. Horst. Bepaalde nummers werden ook gedrieën gezongen: met Gerard als extra stem.
Na Armand is met Wilma Baars als aspirant-lid en Marica voor het eerst een dames duo geprobeerd.

Aa-Länder Musikanten

Wilma Baars - Lid v.a. / 2000
Gerard Beijers - Lid v.a. / 1972-1977, 1989-2000
Jaques Beijers - Lid v.a. / 1960-2000 (Actief muzikant t.m. 1994)
Bernard Beniers - Lid v.a. / 1982
Rein v.d. Broek - Lid v.a. / 1960-1969
Cor v. Dinther - Lid v.a. / 1971-1975
Antoon v. Driel - Lid v.a. / 1969-1978
Jan v. Driel - Lid v.a. / 1974-1987
Mari v. Gils - Lid v.a. / 2000
Frans Goossens - Lid v.a. / 1960-1977
Tiny Hofmans - Lid v.a. / 1998-1999
Jolanda Honings - Lid v.a. / 1979-1984
Armand v.d. Horst - Lid v.a. / 1995-1999
Jan v.d. Horst - Lid v.a. / 1960-1995 (Actief muzikant t.m. 1984)
Thomas Joosten - Lid v.a. / 1987-2000
Marcel Koolen - Lid v.a. / 1986-1991
Ricus Kuijpers - Lid v.a. / 2000
Nico v.d. Laar - Lid v.a. / 1979
Marius v. Lamoen - Lid v.a. / 1976-1977
Karin Leenders - Lid v.a. / 2000
Theo Leenders - Lid v.a. / 1966
Frans Manders - Lid v.a. / 1972-1984
Hein Manders - Lid v.a. / 1960-1972
Marinus Manders - Lid v.a. / 1960-1984
Erwin v.d. Mortel - Lid v.a. / 1987
Frans v.d. Mortel - Lid v.a. / 1960
Jan v.d. Mortel - Lid v.a. / 1960
Ben Nooijen - Lid v.a. / 1970
Bernard Nooijen - Lid v.a. / 1966
Cor Nooijen - Lid v.a. / 1973-1994
Gerlach Nooijen - Lid v.a. / 1974-1991
Jan Nooijen - Lid v.a. / 1971
Geert-Jan v.d. Pol - Lid v.a. / 1987-1992
Gerben Roefs - Lid v.a. / 1996-1999
John Sleegers - Lid v.a. / 1998
Eric Velthoven - Lid v.a. / 1977-1994
Frans Vermulst - Lid v.a. / 1960-1969
Louis Vermulst - Lid v.a. / 1965-1967
Ad Vogels - Lid v.a. / 1984
Raymond Vogels - Lid v.a. / 2000
Jos Vos - Lid v.a. / 1984
Marica v.d. Vossenberg - Lid v.a. / 1990
Antoon Wijnhoven - Lid v.a. / 1974
Frans-Jozef Wijnhoven - Lid v.a. / 1984

* Omdat vóór 1975 nooit dingen zijn vastgelegd, zijn een aantal datums gebaseerd op wat men zich nog kan herinneren.