Bouwwerkzaamheden door de eeuwen heen

De kerk en toren zijn vaak door brand verwoest en steeds weer opgebouwd. Toen deze kerk op deze plaats werd gebouwd in 1421, was dat eerst alleen een kerkzaal. Tussen 1450 en 1500 werd de kerk vergroot. Aan de zijkanten kwamen 6 of 7 zijkapelletjes, waarna omstreeks 1500 een toren werd gebouwd. Na een brand werden de kapelletjes afgebroken en de kerk verbreed en vergroot met een priesterkoor. Maar het onderhoud van de kerk bleef ten tijde van de protestantse periode armetierig.
Nadat de katholieken in 1818 de kerk weer in gebruik namen, bleef restauratie door geldgebrek voorlopig uit. Pas in 1842 werd begonnen met de restauratie van het middenstuk van de kerk. Op het einde van het middenschip bij het priesterkoor werd een torentje gebouwd waarin de alarmklok werd gehangen. Later werd het torentje weer weggehaald omdat het houtwerk verrot was. Tevens werd de toren gerestaureerd, vooral de gevel en de buitenkant. Sporen hiervan zijn nog te zien.
Het puin bleef nog jaren op het kerkhof liggen totdat in 1857 van deze puinhoop een Calvarieberg werd gemaakt.
Rond 1900 voerde pastoor van Bokoven opnieuw een ingrijpende restauratie door. De toren werd grondig gestript en herbouwd met hulp van vele dorpelingen. Het lange oostkoor werd afgebroken en in plaats daarvan kwam er een nieuw en groter priesterkoor in gotische  stijl met prachtige gebrandschilderde ramen en daarnaast twee zijbeuken. Verder in een uitbouw rechts een ruimte voor de misdienaars en een speciale kapel voor de zusters van het naburige klooster. Links kwam een extra ruimte voor een sacristie. Bovendien werd het kerkdak verhoogd en werden er enkele ramen aangebracht om meer licht binnen te krijgen.
Omstreeks 1967 werd er gesproken over een tweede kerk in verband met de sterke bevolkingstoename in Bakel. Er werd daarvoor zelfs al een locatie langs de Diepstratenlaan aangewezen onder de benaming: "bijzondere bestemmingen", maar uiteindelijk werd er toch geen tweede kerk gebouwd. Wel vonden er wederom  restauraties plaats aan de oude kerk. Bovendien veranderde het interieur grondig. Het hoofd- en Maria altaar verdwenen en de oude banken in het middenpad werden vervangen. De kruisweg en verschillende kerkelijke attributen verdwenen!
Vanwege de dikte van de pilaren was het zicht op het altaar in de zijbeuken slecht. Er werden door het laten vallen van het middenpad veel goede zitplaatsen gewonnen.

De laatste decennia: vele bouwactiviteiten. Bovendien valt de kerk en de pastorie voortaan onder de monumentenzorg. Zo werd het mogelijk om de toren grondig te restaureren. Het leien dak werd vernieuwd, alsook delen van de steunberen.
In 1984 is de kerk verrijkt met een kruisweg, die afkomstig is van Huize Voorburg in Vught.
In 1987 – 1988 zijn de glas-in-lood ramen van het priesterkoor van nieuw lood voorzien en werden de ramen beschermd door onbreekbaar glas. In 2009 werden ze opnieuw gerestaureerd.
Het interieur kreeg in 1988 een goede onderhoudsbeurt. De muren en deuren werden van een nieuwe laag verf voorzien. Vooral de kapitelen vallen op door hun mooie kleuren. In 1989 is in het priesterkoor een nieuw orgel geplaatst, waarop de kerk trots mag zijn. Het priesterkoor kreeg verder nieuwe banken voor de koren, een kleiner altaar, een credenstafel met een tabernakel.
Door de plaatsing van orgel en banken is het oude tabernakel onbereikbaar geworden. Er werden  twee nieuwe lezenaars geplaatst aan weerszijden van het altaar.

In 2013 zijn de huidige veranderingen tot stand gekomen zoals het creëren van een middengang, het plaatsen van de banken in de zijgangen, een verplaatsing van het orgel naar de linker-zijbeuk en het plaatsen van een nieuw hoogaltaar.