K.V.O. 50 jaar

Bij het bereiken van deze mijlpaal gaan op de eerste plaats mijn gedachten terug naar allen die vijftig jaar geleden het initiatief hebben genomen tot oprichting van de boerinnenbond, nu K.V.O. geheten. Zij waren het die de katholieke boerinnen de kans gaven tot zelfontwikkeling te komen, wat haar gezin ten goede kwam. Zelf ontwikkeling is in deze 50 jaar altijd als een rode draad door de organisatie blijven lopen.
Aandacht voor de gemeenschaps- en maatschappelijke ontwikkelingen, culturele aktiviteiten, emancipatie, ondernemersschap, ontwikkelingshulp, leek en kerk zijn, politieke vorming, vrijetijds besteding, aandacht voor de alleen staande, gehandicapte anders ouder worden, andere samenlevingsvormen, man en vrouw gelijk en zo zou ik nog wel een tijdje door kunnen gaan. Alles gericht op bewustwording van ontwikkelingen in de samenleving. De K.V.O. heeft naar mijn mening altijd gewerkt met een vooruitziende blik, die de problematiek onder de aandacht wist te brengen.
lk mocht vele jaren aktief zijn binnen het bestuur. Vanaf mijn zestiende jaar in de boerinnen-jeugdbond tot ik trouwde in 1965, van de ene op de andere dag hoorde je er niet meer bij, zo was dat nog in de jaren 60.
Als je trouwde hoorde je tot de categorie ouderen. lk kan me nog herinneren dat ik het daar moeilijk mee had. Later is er binnen de organisatie een overgangsjaar ingebouwd.
In 1972 stapte ik weer in het bestuur en heb dat 18 jaar mogen doen. Lange tijd agraverantwoordelijke, de laatste drie jaren voorzitster. Veel heb ik geleerd, veel gehoord en veel gezien. Je kon je talenten zo je die hebt kwijt, ergens neerleggen binnen de K.V.O.
lk meen het als ik nu zeg, ik mis het, vooral de spontane medewerking en waardering van de achterban. Vanuit de K.V.O. in de politiek gestapt, het is anders, boeiend, meer individueel en keihard, maar toch de moeite waard om het te doen, voor je medemensen, je gemeenschap op te komen. Ook het aandachtsveld de kerk zijn we samen en samen ook verantwoordelijk, bewust van de noodzaak en realiteit. Het is ook daarom, dat ik me daarin heb verdiept, met een heel gerust hart, met volle overtuiging me ben gaan bezig houden met de liturgie, de pastorale school ben gaan volgen, nu samen met anderen de werkgroep avondwake en gebedsdiensten verzorg. Lector ben ik in onze parochie, de stimulans vond ik in de K.V.O.
Huidige bestuursleden; bestuurslid zijn in 1995 vraagt veel tijd en energie. Groot is mijn waardering voor allen die aan de K.V.O. werken. Aan hen de taak de K.V.O. verder uit te bouwen en leden te blijven steunen die zich op een ander terrein vanuit de K.V.O. verdienstelijk maken voor de maatschappij.
K.V.O. afdeling Milheeze ik wens jullie een hele mooie feestdag waar we samen nog heel dikwijls aan terug denken.

Tina Thomassen,
oud-voorzitster.

De agrarische vrouw binnen de KVO

De agrariscn aktiviteiten trokken mij en daarom koos ik voor het lidmaatschap van de K.V.O. De eerste jaren volgde ik een paar cursussen en bezocht studie-avonden. Het was interessant om met andere vrouwen over de problematiek binnen de agrarische wereld te praten.
Vroeger was het zo dat een boerin de zorg had over een groot gezin en werkte veel mee op het gemengde bedrijf.
De boerinnen leken veel op elkaar. Nu zien we steeds meer verschillen ontstaan. Gespecialiseerde bedrijven, wel of geen kinderen, mede onderneemster en/of een baan buitenshuis.
Het werd voor de K.V.O. steeds moeilijker om goede studieavonden te organiseren, omdat de behoefte per agrarische vrouw zo verschillend was geworden.
Een goede belangenbehartiging is ook hard nodig omdat het economisch in veel sectoren slecht gaat en anderzijds de milieueisen steeds hoger worden.
Het samen gaan met de N.C.B. was eigenlijk een logisch gevolg. Ook in het kader van de emancipatie past het beter om zaken die zowel mannen als vrouwen aangaan onder een organisatie te brengen.
De vrouw kan nu zelfstandig lid worden van de N.C.B. en ook kan zij gekozen worden voor een bestuursfunktie. Dit alles betekende een hele ommezwaai van de K.V.O. Zij heeft immers altijd de aandacht voor haar agrarische leden hoog in het vaandel gehad.
Hopelijk blijft zij toch een luisterend oor voor de agrarische vrouw hebben en zal een adviserende taak naar de N.C.B. toe een belangrijke doelstelling blijven.
lk wens het huidige bestuur en de leden van de K.V.O. Milheeze een hele fijne jubileumdag toe en voor de toekomst een voorspoedig verenigings leven.

Mien Kuypers,
oud-voorzitster.

De K.V.O. is op velerlei terrein aktief voor de ontwikkeling van de vrouwen, maar we mogen de ontspanning daarbij niet vergeten. Zo zijn er de fietstochten, de wandeltochten, de sportclub die al vele jaren bestaat en dan de volksdansclub haar wekelijkse oefenmorgen, de jaarlijkse volksdanssoos van het rayon en om de 2 jaar het volksdansfestijn in kringverband. Dit is allemaal een gezellige en ontspannen bezigheid, gezond voor lichaam en geest. lk hoop dat er voor al deze aktiviteiten in de toekomst voldoende belangstelling zal blijven bestaan.
K.V.O. van harte proficiat met Uw 50 jarig bestaanfeest en alle goeds voor de toekomst.

Mevr. A. v.d. Vranden-Verhoeven,
oud voorzitster.

De sportclub van de toenmalige boerenbond en R.K.J.B. was een bloeiende vereniging, want er was in die tijd nog niet zoveel ontspanning als nu.
In 1986 werd in onze kring een veteranen-sportdag georganiseerd in Mierlo-Hout. Onze afdeling was daar goed vertegenwoordigd, vele oud leden tussen de 30 en 60 jaar oud, ook die buiten Milheeze woonden, vormde samen weer een grote club die ook weer enkele prijzen wonnen.
Al met al een zeer geslaagde sportdag.

NCB feliciteert KVO met 50-jarig jubileum

Een mijlpaal in het leven van een organisatie om bij stil te staan.
Vijftig jaar eerder, dus 100 jaar geleden is de N.C.B. ontstaan, die met het oprichten van coöperaties, in die tijd armoede van de boerengezinnen doorbrak. Ook weer na een tijd van onderdrukking, maar nu door oorlogsgeweld, ontstond er een vrouwenorganisatie.
Een organisatie van vrouwen werd in die tijd niet door iedereen als positief ervaren. Door de jaren heen heeft de Boerinnenbond, later Katholieke Vrouwen Organisatie, zich bewezen als een goede vertegenwoordiger van onze steeds mondiger wordende dames. Dat is een zeer goed gebeuren.
De K.V.O. is in onze dorpssamenleving een organisatie van alle vrouwen geworden, waar menigeen zich bij thuis voelt.
Het is een organisatie, die zich op maatschappelijk, cultureel en onderwijskundig gebied heeft bewezen en die niet meer weg te denken is uit onze gemeenschap.
De praktijk bewijst dat de K.V.O. een grote zelfstandige vereniging is, waarmee onze N.C.B. graag samen aan tafel zit, om gezamenlijk activiteiten te organiseren.
Deze activiteiten leveren dan ook altijd positieve bijdrage aan onze hechte dorpsgemeenschap.
De N.C.B. wil dan ook het bestuur, maar vooral ook alle leden feliciteren met het gouden jubileum van jullie K.V.O. organisatie.

P. Kuunders,
voorzitter N.C.B. Milheeze.

KVO in het Goud

Om even stil te staan bij het 50 jaar jubileum.
De K.V.O. heeft zeker ook op cultureel terrein een enorme ontwikkeling onder gaan.
Was het in de begin jaren, het deklameren van een gedicht of het zingen van een lied, in de jaren dat ik, met veel plezier, leden heb mogen begeleiden is het enorm gegroeid, zijn er vele talenten naar voren gekomen.
In de begin jaren kende men niet het zelf schrijven van een lied, schets of gedicht. Men kijkt nu naar wat toepasselijk is, het in elkaar zetten van een eucharistieviering, programma's voor moederdag en kerst. Zelf geschreven stukken voor culturele avonden en het maken van heel creatieve uitnodigingen voor diverse aktiviteiten. Je staat er versteld van wat voor hoog niveau er dan bereikt wordt.
Wij mogen trots zijn op onze K.V.O. dat ook op ontspannings- en cultureel gebied niet stil is blijven staan.
Mag ik de K.V.O. feliciteren met haar 50 jarig jubileum en de hoop uitspreken nog lang mee te mogen blijven werken aan een volwaardige vrouwen organisatie ook voor de toekomst.

L. Brandts-Manders,
oud programmabegeleidster.

Elke dag een beetje blij

Is het nu echt zo moeilijk
Soms een beetje blij te zijn
We weten allemaal wel
Van zorgen en van pijn
Die trachten neer te drukken
Dat, wat ons vreugde geeft
En willen graag beweren
Dat nooit meer iets waarde heeft.

Zet alle mooie dingen
Eens even op een rij,
En zeg dan tot jezelf ook
Toe, wees een beetje blij!

Maar kun je dan niet blij zijn
Als je de zon weer even ziet,
En het nieuwe jonge leven
Dat de natuur ons rijkelijk biedt,
De bloemen op je tafel,
Een trouwe vriendenhand,
Gewoon maar bij elkaar zijn
Geeft vaak een hechte band.

M. Koffermans-Zijl

Gedachte:

Het maken van een creatie van bloemen en planten voor een groepsfoto b.g.v. 50 jaar K.V.O. Milheeze.

Het vaandel met St. Bernadette, de patrones van onze K.V.O.
Statig en trots ziet U coniferen.
Het bestuur is daarin weergegeven.
Daarom heen de verscheidenheid
van bloemen en planten, zijn de leden.
Hoge kwaliteit en veel varianten.

In de zonnebloem zo geschikt ontmoeting,
ondersteuning, zonlicht, vreugde, tevredenheid,
maar vooral het eenvoudige van deze bloem,
met het grote hart, onze vereniging de K.V.O.

De hazelaar voor het verleden
Wat waardevol en goed was, is gebleven
Behouden door de jaren heen.
De trouwe leden van het eerste uur,
zij zijn de wortels en de takken in het geheel.

Met goud omringt op deze dag.
Wij hijsen trots vandaag de vlag.

K.V.O. Milheeze
14 oktober 1995

Gouden jubilarissen